Toch heb ik nog een vraag.
Bij zo'n programma geef je aan in welke map de gedownloade bestanden
geplaatst moeten worden. Is het niet zo dat ook alleen uit die map ge-
upload kan worden? Of is er een vieze truc toegepast?
Zijn jullie meer van dergelijke 'inbraken' bekend op jullie Mac's?

Dit probleem bestaat bij elk p2p programma, als je het niet goed insteld, geef je teveel weg

Je hebt wel andere p2p programma's zoal soulseex, kazaa en al die bekende, daar ben ik gelukkig niet zo bekend mee. Daar haal je dan ook vaak veel troep mee binnen. In principe is het zo dat bij die programma's alleen in de shared folder gekeken kan worden, tegendeel heb ik nog nooit gehoord.

Calvin om 0:17, 3-03-2009
klopt, alleen de shared folder, maar als je vervolgens je hele disk shared......

Via torrents is dit onmogelijk, of de dochter van PeterCornelis moet zelf een torrent hebben aangemaakt waar die kopie in meegenomen is. (Dat zou niet zo slim zijn geweest). Alleen met p2P-programma's als Limewire deel je de gehele inhoud van je "shared folder" en zou zoiets dergelijks kunnen voorkomen, met een programma als Azureus is zoiets niet mogelijk want daar deel je alleen een bepaald bestand. Ik zou gewoon verhaal gaan halen bij bij de Politie want imho riekt dit naar een "grap". Of heeft de dochter van PeterCornelis misschien toch ook andere p2P-software gebruikt dan alleen Azureus?

mvg,
Ijasper

Of was het een email? Kies in Mail, bij Weergave / Bericht, eens Lange Kopteksten. Kloppen de domeinnamen met wat je verwacht? Of is het vanaf een buitenlands domein verstuurd?

Ik denk dat het een grap is, of dat het een phishing mail is. Dat je ergens op moet klikken om... whatever, maar je wordt dan naar een site geleid waar je malware op zou kunnen lopen (als je Windows hebt).

Maar brieven van overheidsinstanties ogen altijd netjes. Inhoudelijk ken het dan echter nog wel kolder zijn...

Ze heeft idd. ook een tijdje, maar heel sporadisch Limewire gebruikt.
Bestanden kwamen in aparte map. Ze heeft nooit zelf een torrent
gemaakt noch de standaard instellingen gewijzigd en gebruikte beide
programma's maar zelden. Gedownloade bestanden kwamen in een
aparte map.

Zelf ken ik alleen Xtorrent. Daar kun je alléén de downloadmap aan-
wijzen, niet de uploadmap. Je mag aannemen dat er alleen geüpload
vanuit die downloadmap, of niet?
Wat is het verschil tussen Limewire en die andere p2p applicaties?

mvg,
Ijasper

peer-to-peer toont medische dossiers

Soundmac om 21:48, 3-03-2009
Je zult verbaasd staan hoeveel mensen hun hele harde schijf openzetten in Limewire.

Voeg daarbij de volksstammen die op het net zitten met een admin-account zonder wachtwoord (wat dat is zo makkelijk) en je verbaast je dat er niet meer op straat ligt...[/news]

Gebruik zelf LimeWire om af toen wat muziek te downloaden, zodra dat klaar is gaat hij meteen weer uit  

(Bewerkt door Kram88 om 23:03, 4-03-2009)

majorB om 22:33, 4-03-2009
Als je hier eenmaal en demo van hebt gezien komen dit soort programma's NOOIt meer op je mac.

Nogmaals, als je in welk p2p programma dan ook de gedeelde map goed instelt, deel je nooit meer dan je wilt.
Wat MajorB zegt, is totale onzin, je kunt alleen browsen in de deelmap, niet daarbuiten. FUD noemen ze dat, de demo waar je over spreekt is uitgevoerd op een pc of mac waar de gehele schijf gedeeld staat, dan kun je overal bij.

Net nog ff gekeken maar bij een standaard installatie van Limewire5 wordt er niets gedeelt, derde vraag na de installatie. Alleen files die je download worden standaard weer gedeeld.

Klok/klepel/idiot between keyboard and brain zou ik zeggen

(Bewerkt door Calvin om 23:20, 4-03-2009)

PeterCornelis om 22:16, 4-03-2009
...
En torrentprogramma's zetten alleen de standaard downloadmap open?
...

Nee, een torrent programma biedt alleen de torrents aan die jij open hebt staan in je torrent client. Niks hele mappen open zetten. Je ziet altijd precies wat je deelt: dat wat er open staat. Niets meer, niets minder.

Een tijdje geleden zijn er documenten van defensie uitgelekt. http://www.nrc.nl/binnenland/article1668965.ece/Het_lek_in_een_onschuldig_programma

Student Echt wil waarschuwen voor internet-lek

DOOR RON BUITENHUIS

ECHT - Beveiligingsmaatregelen aan de gevels van Europol en van Eikenhorst, het landgoed van prins Willem-Alexander in Wassenaar; een offerte voor 791 zonneschermen met foto’s Student van het gebouw van de inlichtingendienst AIVD; pensioenoverdrachten van meer dan een half miljard dollar tussen twee grote Amerikaanse banken; correspondentie met het Zweedse koningshuis en een lijstje met de grootste ‘sons of bitches’ ([PIEP]
ken) die op de ambassades in Stockholm werken.

Het is slechts een greep uit de duizenden documenten die Toine Heltzel uit Echt sinds half maart op zijn computer boven water heeft gehaald via het populaire internet-muziekprogramma Limewire. „Ik heb een belangrijk lek op internet ontdekt en wil iedereen waarschuwen. Want het gaat niet alleen om bedrijven, ministeries en organisaties, ook de vakantiekiekjes en sollicitatiebrieven van miljoenen gewone Nederlanders zijn simpel op te halen.” Limewire is een soort digitale ruilbeurs waarbij gebruikers voornamelijk (illegale) muzieken filmbestanden met elkaar uitwisselen. Wie het populaire en gratis programma installeert, deelt vaak ál zijn bestanden met andere pc-gebruikers, waar ook ter wereld.

Dus ook foto’s, nota’s, verzekeringpolissen, sollicitatie- en liefdesbrieven. Dat komt omdat veel gebruikers bij het installeren vergeten aan te geven dat ze bijvoorbeeld alleen mp3-, miden wav-bestanden willen uitwisselen, en geen extensies die eindigen op doc, html of jpg. Wie bij het installeren de map mijn muziek onderbrengt bij mijn documenten, deelt ook al zijn (gevoelige) tekstdocumenten. Toine Heltzel ontdekte het allemaal een maand geleden. Uit nieuwsgierigheid tikte hij zoekwoorden als ‘contract’ en ‘vertrouwelijk’ in. Vervolgens kreeg hij zoveel privé-gegevens op z’n scherm dat het schaamrood hem naar de kaken steeg.

Maar de hbo-rechtenstudent raakte tegelijkertijd zo gefascineerd, dat hij uiteindelijk bij allerlei correspondentie met koning Beatrix en het ministerie van Defensie uitkwam. Van wiens pc Toine Heltzel de informatie ‘binnenkreeg’, kon hij niet zien, maar gezien het vertrouwelijke karakter moet het een hoge militair zijn geweest.

Inhoudelijk wil de Echtenaar niet vertellen wat hij heeft kunnen lezen. „Ik wil niemand beschadigen en ik wil met het oog op mijn carrière niet de indruk wekken dat ik staatszaken verraad of me met schimmige zaakjes bezig houd.”

Maar zijn verstand zei hem dat hij ook een klokkenluidersrol had. Nederland moest zich bewust worden van het lek.

Via via belandde zijn informatie bij De Telegraaf. In het verhaal wordt Toine aangeduid als ‘een Leidse student’, terwijl hij in werkelijkheid in Tilburg studeert. „Ik wilde anoniem blijven, omdat ik er rekening mee hield dat officiële instanties mijn ontdekking wellicht zouden bagatelliseren of mij als onbetrouwbaar zouden afschilderen. Zeker bij het ministerie van Defensie zaten ze na het gedoe met de usb-stick in een leaseauto niet op het volgende incident met uitgelekte informatie te wachten.” Bovendien wilde Toine niet de politie, de AIVD en hordes journalisten aan zijn deur, die graag wilden weten waar hij zijn informatie vandaan haalde en wat er precies in de brieven aan Beatrix stond. „Ik heb uit voorzorg alle documenten van de harde schijf van mijn computer gewist, want er zijn genoeg slimmeriken die bij je kunnen binnendringen.” Maar nu zijn identiteit toch bekend is, heeft Toine er geen moeite mee het hele verhaal te vertellen.

De dag van de Telegraafpublicatie was het Limewire-item hot news. Alle kranten en radiozenders doken er op en ’s avonds besteedde ook het NOS-Journaal er aandacht aan. Toine zag wat hij ontketend had en besloot in de luwte te blijven. Maar ondertussen bleef hij ‘vissen’ in Limewire. Zo kwam hij onder meer rapporten van een grote oliemaatschappij tegen. „Allerlei informatie die voor potentiële terroristen of de directe concurrentie van belang kan zijn, floepte zomaar bij mij binnen. Ik heb zelf contact gezocht met het bedrijf en hen op het lek gewezen. Nu, veertien dagen later, staan de digitale deuren nog altijd wagenwijd open. Nou, dan moeten ze het zelf maar weten.”

In Stockholm ‘vindt’ Heltzel documenten van Aziatische ambassades en consulaten. Op zijn pc toont hij officiële uitnodigingen voor een banket aan koning Carl Gustav en de prinsessen Madeleine en Lillian. Sommige brieven geven een redelijk inzicht hoe het betreffende Aziatische land denkt over Israël, gastland Zweden en collega’s van andere ambassades. Er is zelfs een namenlijst met sons of bitches ([PIEP]
ken).

Ook grote internationale hulporganisaties zijn vaak zo lek als een mandje. Ze laten documenten over inheemse contactpersonen in oorlogsgebieden rondslingeren op internet. En in Chicago vindt de rechtenstudent bij de post van een Zuid-Amerikaans consulaat honderden privé-gegevens van personen, compleet met paspoortnummers en verblijfplaatsen. Zeker zo brisant is een rapport over een half miljard aan pensioengelden van de Amerikaanse Citizen Bank aan de bank JP Morgan. Het stuk begint nota bene met twee pagina’s waarin de vertrouwelijkheid wordt beschreven.

Volgens Barbara d’n Uyl van het College Beveiliging Persoonsgegevens (CBP) is Heltzel niet strafbaar omdat hij van ‘open bronnen’ gebruik maakt. „Wel is het zo dat wij de bedrijven, overheidsdiensten en organisaties die slordig met hun data-informatie omgaan sancties kunnen opleggen en zelfs tijdelijk op de stoel van de directeur kunnen gaan zitten. En als het om criminele of staatsgevaarlijke zaken gaat, schakelen we justitie in.”

Toine Heltzel hoopt dat zijn klokkenluidersrol snel voorbij is. „Ik wil terug naar de anonimiteit en me op m’n studie concentreren. Nederland is gewaarschuwd, mijn taak zit er op.” Op zijn pc vinkt hij het mapje aan waarin de documenten staan die hij de krant wilde laten zien. Hij zet de cursor op ‘delete’, zodat andere Limewire-gebruikers of computernerds deze informatie niet kunnen onderscheppen.

Bron www.limburger.nl

Bovendien brengt het ontzettend veel virussen met zich mee, meestal geschreven door muziekproducenten om het illegaal downloaden te ontmoedigen.

Ik gebruik nooit Limewire, Kazaa, Shareaza of dergelijke programma's, maar houd het op Torrets, Soulseek of (mijn favoriet) nieuwsgroepen.

(Bewerkt door Schrijnie om 11:31, 8-03-2009)

Calvin om 0:17, 5-03-2009
Wat MajorB zegt, is totale onzin, .....

Klok/klepel/idiot between keyboard and brain zou ik zeggen