Heb deze week wat tijd gevonden om met Big Sur te spelen. Goed, er is rust met betrekking tot de iconen: alles op dezelfde grootte. Maar ...
... die rare rondingen bij vensters maken - voor mij althans - het beeld erg onrustig aanvoelen
... ik weet niet waarom, maar het font vind ik lastiger te lezen op m'n schermen
... alles voelt ook een stuk 'kleiner' (zuiver GUI). Daarnaast zie ik weinig opties om bijvoorbeeld enkel de iconen en/of tekst groter te maken in het OS. Ik kan gaan spelen met "geschaald", maar het is toch niet exact hetzelfde effect. Dat vind ik oprecht een gemis.
... sommige iconen vind ik ronduit lelijk. Denk aan de iconen voor externe schijven, netwerkvoorkeuren bijvoorbeeld om wat te noemen
... Het hele systeem heeft absoluut betere animaties dan macOS Catalina en voorlopers, maar ... het OS neemt nagenoeg 2x zo veel ruimte in beslag bij mij ...

Het wil ook niet lukken om "thuis te voelen" op Big Sur

. Alsof ik te maken heb met een hybride OS, mac(i)OS.
Op de Mac Mini gaan we vanavond weer retour afzender, te weten Catalina. Niet perfect, maar Big Sur staat (voor mij) nog verder van perfectie. Te groot, te log, te "alien" aan "MacOS X" en "macOS 10". Goed, het is dan ook macOS 11, maar toch erg jammer. De setup-wizzard vind ik overigens wel een verbetering, met uitzondering van de instellingen rondom de GUI: die vind ik toch echt te summier. Ik hoef niet de fijnmazigheid van Linux Gnome, maar wel degelijk iets meer richting Windows 10.
Het lostrekken van schermresolutie, schalen van de GUI, HiDPI en textrendering-settings heeft zo zijn voordelen in Windows 10. Ontegenzeggelijk worden we allemaal een dagje ouder. Dus waar vroeger met fontgrootte 7 of 8 werd volstaan op gigantische schermen, moet het (helaas) toch echt een tikkeltje ruimer. Ik heb het gevoel dat ik voor dergelijke instellingen bij macOS bijna altijd of "weer een tooltje" moet installeren of handmatig in xml-files/plist-files moet zitten wroeten. Okay ... ik kan schalen, maar daarmee gaat ALLES richting de "kippige modus". En da' hoef' ook weer nie'.
Mwah, daar Big Sur toch echt de toekomst zal zijn van macOS hoop ik ergens komende maanden wat meer hieraan te kunnen wennen. Het is echt een gemixt gevoel hier: sommige user interface elementen (zoals de vloeiende venster animaties) vind ik een vooruitgang, maar de rondingen doen mij echt denken aan MacOS 10.0 en 10.1 alsmede android 9 en 10 met Samsung OneUI. Alles met rondingen ...
... nu heb ik niets tegen rondingen

... maar niet m'n hele GUI een groot rondingsfestijn

. Daarbij vind ik de onderbrekingen tussen de menu elementen en de upper (top) bar bijvoorbeeld storend. Het voelt minder als "een geheel" dan macOS 10.15, op de iconen na.
Gelukkig uitgevonden hoe werkende backups te maken met ASR, dus ik kan in ieder geval terug naar Catalina. Over een paar maanden maar weer eens proberen ...