Als ik me goed herinner werd film vaak opnieuw gespoeld en gelakt. Spoelen omdat in de meeste labs te snel werd gewerkt waardoor er vaak fixeer en andere chemicalien in de emulsie achterbleven die na verloop van tijd een aardige geel- of grauwsluier konden veroorzaken. Lakken werd gedaan om krassen e.d. op te vullen. Vooral krassen aan de rugzijde werden zo vaak onzichtbaar. Ook kan het slim zijn alle lassen opnieuw te maken, dan hoef je na het spoelen de scene's niet meer uit te zoeken.
Als je wat oude boeken raadpleegt moet er wel wat receptuur te vinden zijn.
Vervolgens kun je een film beeldje voor beeldje laten scannen en op bijv. miniDV laten afleveren, maar met behulp van een goede projector en een hoogwaardig schermpje kun je zelf al heel goede resultaten bereiken. Als je de witbalans van de camera afregelt op het licht van de projector dat door een stukje blanco film valt, dan kunnen de resultaten verrassend goed zijn. Het grootste probleem is de synchronisatie van de projector en de camera. Als de camera een regelbare sluiter heeft is het misschien geen probleem, maar ook de projector kan worden geforceerd iets sneller te lopen. Zelf heb ik wel eens een animatiefilm op een 16mm projector opgenomen met een lange sluitertijd, het viel alleen mij op. Als je de zaak goed hebt voorbereid kan het zinvol zijn een camera met regelbare sluiter te huren, die kunnen vaak op een tiende beeld/sec worden afgeregeld.
Als het eenmaal digitaal is kun je er natuurlijk alle kanten mee op, zoals DVD.
Succes,
Liam.
Gast
