Inzake digitale certificaten: afhankelijk hoe deze worden gegenereerd hebben deze of een houdbaarheidsdatum, of niet. Er is ook een alternatief process mogelijk overigens.
Het idee achter de getoonde oplossing is eigenlijk om zowel een fysiek medium te hebben, alsmede een digitale vorm. Dus vandaar een 'token' in de vorm van een QR Code, USB + Geprinte versie ...
Daarnaast helpt natuurlijk een goed georganiseerd wachtwoordbeheer natuurlijk ook. Hier een screenshot van wat inspiratie.
Digitale erfenisInzake de pincode van de telefoon, in het bijgevoegde voorbeeld zie je "Mobile Phones", daarin kun je bijvoorbeeld opnemen:
- IMEI Nummer(s) (in geval van dualsim)
- Aankoopdatum
- Garantiebepaling
- Unlock Code (sommige merken hebben een speciale code in geval van reset)
- PIN CODE
en daarmee probleem opgelost. Datzelfde geldt voor meerdere apparaten. Je ziet bijvoorbeeld een kopje "Hardware Encrypted Drives". Daarin staan wachtwoorden tot externe schijven. In een andere keychain staan weer "Encrypted Disk Images" ... Drie keer raden waartoe dat dient ...
Evenals "Keys & Certificates", ik bedoel je eID certificaten, DigiD certificaten, of om een kopie van de eIDAS "Fernsignaturen" van het "Personalsausweis" bij de oosterburen ... Alles kun je gewoon versleuteld opslaan.
Ik ben zeker overgegaan op het organiseren en beheren van wachtwoorden, codes, certficaten en zelfs blockchain-wallets ... Voorwaarde daarbij natuurlijk wel dat het met enig beleid gebeurt.
Bijvoorbeeld: voor "onderweg" heb ik een 'afgeslankte database'. Daarin staat aanmerkelijk minder gevoelige data en is aanmerkelijk kleiner dan de 'PC database'. Dat is een dik document met allerlei (voor mij) belangrijke zaken. Maar niet alles is nodig, onderweg. Verder heb ik - omdat ik een password-manager gebruik - ervoor gekozen om een wat uitgebreider wachtwoord hiervoor te gebruiken. Immers, ik hoef de rest niet echt meer te onthouden. In meeste toepassingen kun je ervoor kiezen om je te authenticeren middels FaceID/Pincode of ander biometrisch kenmerk, afhankelijk van je gebruikte platform (OS) en toepassing.
Maar het wachtwoord (en neen, dit is natuurlijk niet de syntax die ik voor mezelf gebruik), heeft veel weg van:
[ cijfers + plaatsnaam + (bij/koos)naam dierbare + vreemde tekens + Nader te kiezen nummer ]
Voorbeeld:
Telefoonnummer: 0101234567
Utrecht
Muurbloempje
1e Bankrekening: 123456789
0101234567UtrechtMuurbloempje123456789
dan nog wat cijfertjes en lettertjes vervormen tot crypto-ettertjes:
0101234567#tr3chtM##rbl0^mpj^123456789
Hierbij heb ik voormezelf de afspraak gemaakt dat ik weliswaar gebruik maak van "substitutie" van letters door tekens, maar niet de gangbare. Bijvoorbeeld, een 'O' wordt meestal vervangen door een '0' (nul), een 'E' door een '3'. Dus Bloempje, wordt in 'nerden-taal' Bl03mpj3'.
Welnu, ikzelf heb (in dit voorbeeld) gekozen voor u=# en e=^. Als ik dit consequent voor mezelf houdt, dan is het voor mij duidelijk, voor de rest niet direct :-P ... En neen, je hoeft niet het hele alfabet om te turnen. En natuurlijk, met nodige analyses goed te kraken. Maar dat is ongeveer elk wachtwoord.
Echter, met een wachtwoord van 39 tekens, waarbij het ook nog eens historische gegevens betreft (bijvoorbeeld telefoonnummer van het ouderlijke huis toen je een kind was), noem eens wat anders: niet meer in beheer zijnde bankrekeningnummer of ID-kaart nummer van de studentenkaart of wat dan ook ... Dan is dat historische data die met wat pijn en moeite te achterhalen is, maar niet per definitie, en zeker niet gemakkelijk. Koosnaampjes zijn nog moeilijker. Maar te onthouden is het (voor mij wel). Een eenvoudigere versie is natuurlijk ook mogelijk

, in ons voorbeeld:
0101234567#tr3chtM##rbl0^mpj^123456789
Kun je de zaken natuurlijk ook omdraaien:
[ Bijnaam + Telefoonnummer + Plaatsnaam ]
M##rbl0^mpj^0101234567#tr3cht
Belangrijk is dat je een zekere systematiek (voor jezelf) aanhoudt, zodat je toch weer ooit het wachtwoord kunt 'terug redeneren'. dus bijvoorbeeld: [ (bij/koos)naam + nummer + plaats ] of [ telefoonnummer + plaats + koosnaam + bankrekening ]. In ieder geval: IETS, van systematiek! Daarmee kun je natuurlijk ook varieren. Maar uiteindelijk toch het wachtwoord (als je het goed hebt gedaan) beredeneren (voor jezelf).
Maar of dit bovengenoemde voorbeeld, of een lijst van wachtwoorden:
cigarro
deparase
rehilamos
fallidos
frutase
guairuros
refirmares
persigamos
vomitoria
otorgamos
propaladora
Of welke andere lijst met wachwoorden te onthouden, wat is makkelijker

?
Om te kraken? "Woordenboekwoordjes", in welke taal dan ook, zijn relatief makkelijk te raden. En daarbij maakt het (tegenwoordig) niet meer uit of je gebruik maakt van 'nerdentaal' ... Dus Amsterdam vs @mst3rd@m, dat maakt weinig uit voor een computer. Zou je overigens daarbij enkele letters vervangen, door een eigen gekozen letter/cijfer/symbool, dan kan het wel iets uitmaken.
Samengestelde wachtwoorden, met een (voor de buitenwereld) willekeurige syntax, zijn aanmerkelijk moeilijker te 'raden'.
Zo, en nu koffe!