Sinds vorige zomer ben ik aan het fotograferen geslagen. Omdat ik telkens positieve reacties krijg op mijn foto's, heb besloten om proberen te exposeren. Ik heb nu zo'n 30 vergrotingen in huis. Ik kan slechts uitvergroten tot 25,6 x 34 cm. Ik doe er een passe-partout omheen en dan in een wissellijst van 40 x 50 cm. Ik ben nu passe-partouts aan het maken, 20 wissellijsten heb ik in huis, en ik heb al contact gehad met verschillende instellingen met de vraag of ik daar kan exposeren. Op de meeste plekken zijn ze behoorlijk ver vooruit volgeboekt met exposities. Voordat ik contact op neem met met nog meer instellingen, zou ik graag willen hoeveel ik voor een foto zou moeten vragen als er opeens iemand is die een foto wil kopen. Ik weet niet of dat gebeurt, maar ik wil er wel op voorbereid zijn.

De meeste foto's van mij zijn close ups. Meestal zodanig, dat je niet weet waar je naar aan het kijken bent. Dat vind ik leuk, ik vind het leuk om mensen te verbazen en met iets ongewoons te komen. En ongeveer de helft van mijn foto's zijn foto's van schimmels, ook meestal weer flink ingezoomd, wat wonderlijke kleuren en vormen oplevert.

Onder jullie zitten professionele fotografen, maar ik weet niet wie van jullie wat doet. Graag zou ik van profs een reactie krijgen op mijn foto's, en ook een prijsadvies. Het is er nog niet van gekomen om een online portfolio te maken, de instellingen die ik benader vragen me steeds om de foto's te mailen. Ik verklein ze dan en verdeel ze over twee emails. Een mail met schimmels en een met andere foto's. Dus als iemand van jullie naar mijn foto's wil kijken, heb ik je emailadres nodig. Wie wil me er mee helpen? Ik denk dat je het beste met een pb kunt reageren als je je emailadres wilt geven.

Alvast bedankt!

Vanuit professioneel oogpunt bekeken wordt de prijs bepaald door het aantal dat je (bv per maand) kunt verkopen, de kosten die je maakt, de tijd die je investeert en het maandelijkse inkomen dat je er aan over moet/wilt houden na aftrek van belastingen. Daarbij zul je flink aan de weg moeten timmeren om je foto's verkocht te krijgen.

Naarmate je bekender bent en er meer vraag naar je al dan niet kunstzinnige foto's ontstaat kan de prijs omhoog. Ben je echt een gearriveerde kunstenaar die wereldwijd geprezen wordt om je foto's dan kun je tienduizenden zoniet honderdduizende euro's per foto vragen. Helaas is dat voor weinigen weggelegd.

Ben je niet zo professioneel en doe je het voornamelijk vanuit een hobby dan moet je denken aan een kostprijs tussen de dekking van je kosten en dat je het nog leuk vindt om te doen.

Verder is het aftasten van wat jouw potentiële klant zou willen en kunnen betalen.Tot wat voor een groep behoort jouw klant. Exposeer je bij een onderwijsinstelling dan is 5 euro al gauw teveel. Is het een zorginstelling met alleen demente bejaarden dan zou ik niet eens aan verkopen denken.

Wanneer ik iets zou willen verkopen zou ik zelf al aan iedere foto een klein kaartje hangen met daarop een prijs. Die prijs zou het laagste bedrag zijn waarbij mijn ego voldoende wordt gestreeld wanneer iemand dat ervoor zou willen betalen.

Ik heb geen idee hoe groot jouw ego is en hoe moeilijk het voor jou is om daar een prijskaartje aan te hangen.

Maar meteen daarna komen we op iets vreemds: mensen waarderen kunst met een hogere prijs vaak meer dan met een lagere prijs. Dat werkt alleen de andere kant op als je een prijs vraagt die mensen niet kunnen rijmen met de kwaliteit van het werk zelf en/of de afwerking.

Als jij zorgt dat het allemaal mooi is afgedrukt en goed afgewerkt in de lijst zit, dan lijkt 200 euro per foto me een minimum. Alles daarboven is afhankelijk van jouw eigen gevoel. Dus als jij vindt dat ze 2.000 euro per foto waard zijn dan gewoon dat vragen.

What betreft het verrekenen met de bijstand, ik zou het niet opgeven en zonder bon verkopen. Ik heb wat ervaring met netjes opgeven bij de Sociale Dienst (vrienden daarbij geholpen) en die waren niet goed.

Ben zelf niet zo van het ontduiken, maar door die eerder ervaringen met de Sociale Dienst zou geen haar op mijn hoofd er over denken om daar ooit nog iets op te geven. Maar misschien dat de Sociale Dienst waar jij onder valt wel normaal hiermee omgaat.

@hermangoossen: Ik weet niet tot wat voor groep een potientiële klant zal horen. Ik neem met zoveel mogelijk instellingen op. Ik heb me ingeschreven voor een expositie in de bibliotheek, en daar ben ik pas in maart 2019 aan de beurt. Ook bij Kunstmagazijn, dat is een galerie en kunstuitleen bij elkaar, daar zitten ze ook ruim een jaar vooruit volgeboekt. De tandarts wou niet, want die zeggen dat ze zich dan daarvoor moeten verzekeren. De huisartsenpraktijk wel. Daar ben ik al over 2 maanden aan de beurt om enkele foto's in de wachtkamer te hangen. Verder heb ik contact met een nieuw cafe met nog nog lege muren, en ik zit te wachten op een reactie van hun. En een hotel-restaurant-ijssalon: ook een jaar vooruit volgeboekt. Verder ga ik contact opnemen met de ziekenhuizen in Nijmegen, de Universiteit, hotels, rouwcentra etc. En nog andere expositieruimtes.

@Robert: jouw schatting komt aardig overeen met wat een Nijmeegs fotograaf zei, die zei minstens €150 a €200. Een kennis heeft me aangeraden om mijn foto's voor te leggen bij http://www.fotografencafekasteelwoerden.nl  Daar krijg je voornamelijk advies over hoe je je verder kunt ontwikkelen, maar daar zal ik ook wel de "prijsvraag" kunnen stellen. Maar vandaag keek ik pas eens naar de link, en zag ik dat er op 3 april een avond is geweest waarop je kunt komen met je foto's. Het zou me toch niet lukken om daarnaar toe te gaan, alleen al de reis per auto of trein is te vermoeiend voor me. Dus ik heb hun gemaild met de vraag of ik het online kan doen. En toen kwam ik op het idee om die vraag ook op dit forum te zetten.

De foto's zijn allemaal keurig afgedrukt en ik ben ze piekfijn aan het inlijsten. Fijn om harde cijfers te horen, zelfs op een website die erover gaat hoeveel je moet vragen, hebben ze het alleen maar over de kosten die je hebt gemaakt. Dat weet ik zelf ook wel, dus dat is overbodige info voor mij. Ik heb alle bonnetjes bewaard, dus dat gaat straks allemaal in excel.

Bij deze besluit ik om €200 te vragen voor de meeste foto's. Sommige foto's zijn iets smaller en sommige nog met het vorige toestel gemaakt, die zijn ook wat kleiner. Die krijgen dan een lagere prijs.

Fijn! Ben weer een stap verder. Dan ga ik morgen eens verder werken aan de passe-partouts, dat moet je vooral rustig en secuur doen. En dan contact opnemen met andere instellingen. Eventueel persoonlijk langs gaan.

Wat Robert hier voorstelt met betrekking tot de sociale dienst zou ik zelf nimmer durven. Wanneer ze er achter komen (en die kans is zeker aanwezig) kun je een behoorlijke douw krijgen. Sta je wat zwakker in je schoenen (zoals ik) dan blijft dat toch als een zwaard van Damocles boven je hoofd hangen.

Je moet jezelf tevreden houden maar ook de SD. Geef dus een deel van je inkomsten juist wel op. Vooral wanneer het met de foto's leuk gaat wil je geen trammelant met de SD.

What betreft het verrekenen met de bijstand, ik zou het niet opgeven en zonder bon verkopen. Ik heb wat ervaring met netjes opgeven bij de Sociale Dienst (vrienden daarbij geholpen) en die waren niet goed.

Ben zelf niet zo van het ontduiken, maar door die eerder ervaringen met de Sociale Dienst zou geen haar op mijn hoofd er over denken om daar ooit nog iets op te geven. Maar misschien dat de Sociale Dienst waar jij onder valt wel normaal hiermee omgaat.

Ik weet wel wat je bedoelt. In het verleden heb ik vaak parttime gewerkt. Dan is de situatie veranderd, de sociale dienst moet gaan rekenen en dat gaat altijd fout. Dan had ik weer een baan en dan weer niet. Maar bij elke nieuwe baan telkens veel gedoe en verwarring waar je zelf achteraan moet. Ik heb een keer een gesprek gehad met een medewerker van de sociale dienst, ik legde hem uit wat er fout was gegaan. Ook al legde ik het nog zo vaak uit, hij begreep het niet. Na een uur was ik moe en gaf ik het op. Achteraf had ik beter kunnen zeggen: ik ben nu te moe om door te praten, en wil de volgende keer met iemand anders spreken. Bovendien schiet me nu ook te binnen dat het waarschijnlijk zijn fout was waarover ik sprak, en dat hij die fout niet wou toegeven.

En wat ik wel eens van anderen heb gehoord, is dat iemand die opeens iets verdiend had, in het vervolg voor dat bedrag steeds gekort werd. Diegene werd toen geacht elke maand dat bedrag te verdienen.

(Bewerkt door Isaa om 10:46, 10-04-2017)

Wat betreft de je vraag, je kan er ook voor kiezen om foto's genummerd te verkopen. Als mensen nummer x uit een serie van een maximaal aantal prints kopen (bijvoorbeeld 8/20), dan weten ze dat ze betalen voor iets dat niet oneindig gereproduceerd wordt, zoals bij een poster.

Bleek ook dat ik alle inkomsten BRUTO moest opgeven. Dus BTW, bedrijfskosten? WASDA?
Dus mijn omzet werd iedere maand 100% afgetrokken. Pas aan het eind van het belastingjaar zou ik de kosten en btw terugkrijgen, na inzage in mijn boekhouding en oordeel fiscus.
Nu waren mijn kosten en omzet de eerste maanden laag (reclame op mijn website, verder nog niks), dus kon ik dat redden. Maar het was wel enorm demotiverend.
In jouw geval zou je een foto verkopen voor 300 euro, dan zou je die volle 300 moeten opgeven. En de kosten/afschrijving van je camera, het afdrukken, inlijsten, website, visitekaartjes, etcetera... Dat interesseert ze dan niet. Nou dan kun je dus een maand niet eten, als je geen reserve hebt!

Toch heb ik doorgezet. Aan het eind van het jaar was ik zelfstandig en later kreeg ik een smak geld terug. Maar ik vind nog steeds dat het een belachelijke regeling was.

grtz, MacMiep

NB: tegenwoordig kan het helemaal afhangen van in welke gemeente je woont btw

(Bewerkt door MacMiep om 20:35, 9-04-2017)

(Bewerkt door MacMiep om 20:41, 9-04-2017)

Niemand vind het leuk wanneer de overheid geld van je ontneemt. Niet wanneer het reguliere inkomstenbelastingen betreft of de BTW afdracht en al helemaal geen korting op je uitkering.

Andersom vind iedereen het prachtig wanneer hij geld van de overheid ontvangt! Teruggave van inkomstenbelasting of BTW mag altijd op veel symphatie rekenen. Speciaal wanneer dat met meer of minder slinkse truukjes is verkregen wordt dat op verjaardagsfeestjes als een soort overwinning uit de doeken gedaan.

Bij een uitkering ligt dat iets anders. Op een uikering heb je immers recht! Het is bedoeld om de doorlopende kosten voor noodzakelijk levensonderhoud te dekken omdat je door omstandigheden buiten jouw schuld niet in staat bent om dat zelf te verdienen.

Dat is de manier waarop het systeem van uitkeringen werkt. Heb je zelfstandig inkomsten dan draag je een deel daarvan af ten behoeve van de medemensen die geen inkomsten hebben maar toch ook moeten eten, wonen, kinderen opvoeden enz. enz.

Wanneer je geen zelfstandig inkomen hebt val je hier in Nederland niet tussen wal en schip, jouw mede-Nederlanders zijn (al dan niet vrijwillig) solidair en betalen jouw noodzakelijke kosten.

Zodra je een deel van die kosten weer wél zelf kunt betalen doordat je wat inkomsten hebt hoef je dat deel niet meer van de gemeenschap te ontvangen. Omdat niet iedereen makkelijk afstand doet van gratis geld controleert en reguleert de Sociale Dienst jouw inkomen en zorgt er zo voor dat je ontvangt waar je recht op hebt en dat je niet ontvangt waar je geen recht op hebt.

Natuurlijk zijn het allemaal heel vervelende regels en loop je als uikeringsgerechtigde alleen maar tegen blinde muren op vanwegen de onkunde en onwil van de ambtenaren van de Sociale Dienst.

Bedenk dan dat de rest van Nederland solidair is met jou als uitkeringsgerechtigde. Zorg er dan ook voor dat wanneer je volgens de regel geen recht meer hebt op een (deel van) die uitkering dat jij ook solidair bent met de rest van Nederland.

Geef dus gewoon je inkomsten op aan de SD en toon dat je een Nederlander bent die het waard is om een uitkering te ontvangen.

Wanneer je het niet eens bent met de regelgeving omtrent uitkeringen en bijverdiensten, kun je misschien gehoor vinden bij een politieke partij of start je zelf een nieuw politiek initiatief met subsidiegeld.

Wees blij met je eigen verdiensten. Het laat zien dat je nog steeds belangrijk voor anderen kunt zijn in onze samenleving. Maar onthou je aub van fraude met je uitkering. Dat ondermijnt het systeem.

Maar het is wel lullig dat ze liever niet hebben dat je voor jezelf begint omdat ze daar veel werk aan hebben.

En ik sta er ook van te kijken dat je pas op het eind van het jaar de kosten terug krijgt. Ik ga er een boekhouding van bijhouden, en was van plan om pas wat op te geven als ik uit de kosten ben. Maar dan zou ik dus al in overtreding zijn! Gelukkig dat ik nu van Miep weet dat ik het meteen moet opgeven.

hermangoossen om 10:24, 10-04-2017
Dat ondermijnt het systeem.

Dat hoeft volgens mij helemaal niet waar te zijn.

Ik ken meerdere mensen die (bekend met de ellende van de Sociale Dienst) hun neveninkomsten niet hebben opgegeven, zo langzaamaan voor zichzelf zijn begonnen en na ongeveer een jaar hun uitkering konden stopzetten, mede omdat ze een buffer konden opbouwen.

Dat was nooit gelukt als ze het wel hadden opgegeven, wat (jammer genoeg) laat zien waar het huidige systeem faalt.

Ik begrijp dat jij liever hebt dat iedereen binnen de lijntjes blijft (en het gros dus in een uitkering blijft hangen) dan dat mensen er wat creatiever mee omgaan en er zelf voor zorgen dat ze wel een uitkering uitkomen.

In de realiteit zijn dat meestal de twee keuze's die je hebt in die situatie.

hermangoossen om 10:24, 10-04-2017[br........ ondermijnt het systeem.

Ik heb, jaren geleden een baan geaccepteerd terwijl ik in de WW zat. Dat gebeurde aan het begin van de maand, dus ik dacht even het UWV te bellen om door te geven dat ik een baan had, en of ik dan vrijgesteld kon worden van sollicitatieplicht, daar ik toch geen andere baan meer zou gaan nemen, het contract was immers al getekend? Wat schetst mijn verbazing? Nee mijnheer, u moet gewoon blijven solliciteren, anders wordt u gekort op uw uitkering. WTF? Uiteindelijk heb ik een woordvoerder van het Ministerie van SZW gesproken, en die zei met niet al te veel woorden: Gaat u nu gewoon drie briefjes schrijven, dan bent u er af.

Met andere woorden: Het systeem heeft zichzelf ondermijnt.

(Bewerkt door bigwade om 21:48, 10-04-2017)

Een sociale dienst uitkering is louter voor de noodzakelijke kosten van bestaan. Daar valt niet of nauwelijks van te sparen. Maximum hoeveelheid spaargeld is voor een 1-persoonshuishouden iets van 5900 Euries. Na een aantal jaren teer je daar op in want er gaat wel eens een wasmachine stuk e.d.

Dus we gaan er vanuit dat onze topicstarter niet te ruim in de centen zit. Hij gaat het echter volkomen legaal doen, zoals jij en de overheid zo graag willen.

Hij wil voor zichzelf beginnen als fotograaf. Dan moet er een fatsoenlijke camera komen. Dat loopt aardig in de papieren. Hij mag kosten beneden de 450 Euro ex als bedrijfskosten opgeven. Alles daarboven is afschrijving. Een computer mag je in 5 jaar afschrijven. Camera's weet ik niet.
Fatsoenlijke body plus een paar lenzen. Ik reken 3000 Euro.
Dan een fatsoenlijke computer met legale software. 1000 Euro voor een MacBook Air.
Software legaal: Adobe Lightroom en Photoshop komt om 12,09 inclusief BTW per maand, das een tientje ex.
Een boekhouder kost zo'n 200 euro per jaar.
Daarnaast heb je de lopende kosten voor het laten printen van fotos, het inlijsten, materiaal daarvoor etcetera.

Voordat ie dus gaat beginnen, maakt topicstarter dus een heleboel kosten. Hiervoor moet hij dus voldoende spaargeld hebben. Van die 950 euries in de maand gaat het niet lukken. Als hij tenminste wil eten.

Nu vind iemand een foto leuk en koopt 'm voor 300 Euro.
Hij geeft zijn omzet van die maand keurig op en de Soos trekt die 300 Euro van zijn uitkering af.
Nu heeft hij wel 300 euro in handen, maar hij kan die niet op gaan maken aan eten.
21% moet hij reserveren voor de btw. 36% voor de inkomstenbelasting. Plus hij heeft afschrijving, kosten van het printen, opstartkosten van zijn bedrijfje.

Er blijft van die 300 Euro dus vrijwel niks over om van te leven. Spaargeld, als het al aanwezig was, is geïnvesteerd in het bedrijf.

Hoe moet hij nu dan rondkomen? Op een houtje bijten of schulden maken tot het eind van het boekjaar? En dan nog even langer, want je hebt met ambtenaren te maken. Die in eerste instantie al geen zin hadden in 'gedoe'.

Het is gewoon zo dat het vanuit de overheid dus vrijwel onmogelijk gemaakt wordt om legaal iets te beginnen.
Wil je uit de uitkering? Dan zul je helaas creatief moeten boekhouden. Zo zit de praktijk in elkaar. Daar verandert stemmen of een partij beginnen even helemaal niks aan. Maar jij zit wel in die uitkering waar je uit wilt. Dus?

NB: wist je dat het aannemen van een klein baantje ook niet loont? 100% salaris inleveren.
Een baan voor minimumloon aanleveren loont ook niet. Je verliest toeslagen en moet voor kinderopvang betalen. Is recent nog in het nieuws geweest:
http://daskapital.nl/2014/09/dasfactcheck_de_bijstandsmoede.html

Resumé: De uitkeringsgerechtigde wordt het dus min of meer onmogelijk gemaakt om op een redelijke manier uit zijn of haar situatie te komen. Waarom zou je kranten gaan lopen als je er toch niks aan overhoudt? Dan blijf
je toch liever in je nest liggen des morgens?

Laat hem toch alsjeblieft gewoon een batterij foto's verkopen onder de tafel door. En als het goed gaat, komt de trots vanzelf bovendrijven en gaat ie voor het 'echie'. En ik wens 'm toe dat ie 52% inkomsten belasting mag gaan betalen!

grtz, een ervaringsdeskundige

PS: Sssst... Miep heeft 10 jaar geleden haar eerste boek in een gekraakte CS2 gemaakt. Zodra eerste 1000 stuks verkocht waren, kocht ze legaal Adobe CS3. Had ze dat andersom moeten doen, dan had ze geen boekjes kunnen laten drukken. Daar had ze geen geld meer voor gehad. En dan had ze langer in de uitkering gezeten. Met een heel mooi stuk legale software, dat wel.

(Bewerkt door MacMiep om 8:28, 11-04-2017)

(Bewerkt door MacMiep om 8:30, 11-04-2017)

(Bewerkt door MacGB om 10:35, 11-04-2017)

Je schetst hier een zielig verhaal dat volgens mij de plank helemaal mis slaat. Ik lees een helemaal vanuit de eigen ik geredeneerde rechtvaardiging voor het negeren van de regels en daarmee het belazeren van de boel.

Je wilt wel een eigen inkomstenbron genereren maar de gemeenschap moet je een vliegende start geven. Het lijkt er op dat je vanaf de wieg tot het graf gepamperd wilt worden waarbij je zelf geen risico's wilt nemen, geen verantwoording wil dragen maar door de gemeenschap onderhouden wilt worden.

- Wanneer je geen cent te makken hebt en de wasmaschine gaat stuk dan kun je bij je gemeente aankloppen. Daar is een potje voor dit soort onverwachte maar noodzakelijke uitgaven voor uitkeringstrekkers. Je hoeft daarvoor niet maaltijden over te slaan.

- Als beginnend ondernemer moet je inderdaad kosten maken. Omdat je geen geld hebt is het moeilijk om dat op te zetten. Maar je hoeft geen nieuwe spullen te kopen, geen Apple computer, geen fancy camera. Ik begrijp trouwens dat de topicstarter al beschikt over een camera en computer (!).

Bij de kringloop vind je ook al heel wat spulletjes, camera's, computers, kleding enz, enz. Het kan geen kwaad om daar eens binnen te lopen.

- De lopende kosten zoals jij ze noemt zijn kosten die je direct op je klant verhaalt en dus verwerkt in je verkoop prijs. Het zijn zeg maar je inkoopkosten.

- Boekhouden kun je jezelf aanleren. Er zijn genoeg sites waar je de informatie vandaan kunt halen. Wanneer je wat foto's verkoopt is dat niet zo ingewikkeld dat je daar iemand voor moet inhuren.

Dat het niet gemakkelijk is om vanuit een uitkering een eigen business op te starten is duidelijk. Maar dat geld altijd voor het beginnen van je eigen business. Ook wanneer je dat niet vanuit een uitkering doet. De eerste paar jaren zijn mager en je moet soms over je gene stappen en bij familie of vrienden aankloppen. Wanneer je het dan niet redt omdat je meer geld nodig hebt dan er binnenkomt moet je kijken of je het niet over een andere (legale) boeg moet gooien.

Ik vind het verwerpelijk om regels te negeren omdat je het er niet meer eens bent of omdat je je er zo moeilijk aan kunt houden. Juist dat gedrag zorgt ervoor dat regels zullen worden aangescherpt en controles strenger zullen worden. Wanneer je alles probeert te doen wat mogelijk is en het toch nog niet redt laten we jou hier in Nederland echt niet in de kou staan.

Je maakt mij niet wijs dat wanneer iemand met behulp van diefstal van de gemeenschap zover komt dat hij een goed inkomen heeft dan plots alles helemaal volgens de regeltjes gaat doen. Zo iemand is er immers aan gewend dat het via belazeren allemaal veel gemakkelijker gaat. Gratis geld is zo aanlokkelijk dat de verleiding om buiten de lijntjes te kleuren maar moeilijk is te weerstaan.

Wie de boel belazert en zo een voorsprong neemt op wie het 'netjes' probeert te doen, mag wat mij betreft flink aangepakt worden. Het is een soort valse concurrentie. Ik vind de adviezen om foto's onder de tafel door te verkopen dan ook volstrekt laakbaar.

hermangoossen om 10:39, 11-04-2017
Je maakt mij niet wijs dat wanneer iemand met behulp van diefstal van de gemeenschap zover komt dat hij een goed inkomen heeft dan plots alles helemaal volgens de regeltjes gaat doen.

Hier worden andere forumleden direct beledigd, daarom trekken we hier een streep.

Verdere reacties van 'hermangoossen' in dit draadje zullen allemaal door ons verwijderd worden, ongeacht wat daarin staat.

Voor alle anderen die aan deze discussie willen deelnemen, en dat tot nu toe allemaal wel fatsoenlijk en zonder verdachtmakingen doen, is er natuurlijk geen beletsel.

bigwade om 21:31, 10-04-2017

Wat zijn het voor foto's ?
Analoge foto's geprint op C-print (chemisch) materiaal of zijn het digitale prints
geprint met pigment inkten op galery papier ?
Worden de foto's opgeplakt, gespannen ? maw hoe strak ziet het er uit ?
Zijn de passepartouts profi gesneden met schuine kant en zonder inkepingen in de hoeken ?
Dat zijn dingen die er toe doen.
Een 200-300 euro is om te beginnen wat optimistisch.
NB: Je kunt een gratis account aanmaken op Flickr om je resultaten te laten zien.
Succes iig.

De foto's zijn digitaal en tot nu toe heb ik alles bij de Hema laten printen. Ik kan daar geen info vinden over het papier, je kunt kiezen tussen mat en glans en ik kies altijd glans.

Echter, met 4 foto's zijn er problemen. Ik heb ze op 15 x 20 laten afdrukken en toen waren ze goed, maar als ik ze op 25 x 35 laat afdrukken, wordt het geel te somber en is de foto te donker. Die foto's probeer ik nu eens bij www.grafisch-huis.nl/#lander te laten drukken. Zij drukken niet af op glanspapier, maar gesatineerd, dat is dus mat. Als ik het vergelijk met Hema glans, voelt het zelfs nog een beetje steviger aan. Als het goed uitpakt, laat ik daar meer afdrukken, want ze zijn nog goedkoper ook, €2,65 ipv €3,95 en ze rekenen geen opstartkosten. Ik zou wel eens kunnen vragen of het pigment inkt op galery papier is.

Ondertussen heb ik 35 foto's. Op dit moment ben ik bezig met ze zelf in te lijsten. Veel werk. Ik heb een snijmat en snijlineaal. Maar het papier dat ik gebruik voor passe-partouts is niet zo dik en al helemaal niet met schuin randje. Je schrijft dat dat de dingen zijn die ertoe doen. Nu begin ik te twijfelen of ik niet toch maar passe-partouts laat maken met schuin randje. Het kost €12,65 per foto. Dat is een fikse investering, dat zou het duurste element van de foto worden. De (20) wissellijsten hebben een dun zwart randje. Ik heb ze bij Blokker gekocht. Ze waren toen €6 per stuk. Dat is wel heel erg goedkoop, en het is blijkbaar een fout geweest, want nu kosten ze €10 per stuk. Dus dan is het passe-partout met €12,65 het duurste.... Ik ben bang dat het wat uit de hand gaat lopen met investeringen, maar zo'n passe-partout met schuine rand ziet er wel stuk beter uit....

En flickr, daar ben ik ooit aan begonnen, maar heb het niet afgemaakt. Ik kom er niet aan toe. Omdat ik het CVS heb, kan ik elke dag maar een beetje doen. En de instellingen die ik benader, vragen telkens of ik de foto's wil mailen.

In mijn ervaring zullen mensen die voor een foto willen betalen bijna altijd dat in een mooie lijst willen hebben en in een mooi passe-partout. Als je van te voren weet dat je er een aantal kan verkopen voor een fatsoenlijke prijs dan is de stap voor de uitgave aan mooie passe-partouts een veel kleinere.

Foto's zo in een lijst, of met een plat papiertje als passe-partout, komen wat mij betreft altijd veel minder goed uit de verf.