Ik heb met beide type schijven geëxperimenteerd en kan tot op heden geen enkel verschil ontdekken. Volgens mij zijn ze even goed. Ga voor de goedkoopste van een goed merk zou ik zeggen.

Maat van me hiero in frankrijk had zo'n ding, maar naar 2 jaar CD branden toch gauw compu+brander gekocht, want is:
a: Sneller, en
b: veeeuuul goedkoper...

en het argument 'geeft betere geluids kwaliteit' lijkt me uit l'air gegrepen... OF hij leest de CD foutloos, of hij hapert/weigert, maar hij geeft immer dezelfde geluidskwaliteit. Andere speler, beter geluid. Andere schijf ZELFDE BRON, zelfde qualité...

Paul

Deed heeft te maken met de hogere kontrast van de putjes in de die.
Waarschijnlijk zijn die audio-cd hiervoor gecorrigeerd

Zal wel wat over staan denk ik zo..

Wat betreft de kwaliteit: langzamer branden is meestal beter. Maar ook standalone recorders kunnen tegenwoordig tot 4x en soms zelfs 8x branden. Hoger is niet goed voor audio.

Wat betreft de beschermlaag. Een dikkere is beter. Maar op eens standaard (geperste) CD zit 1 beschermlaag bovenop (onder het drukwerk) en 3 lagen onderop. De onderste kans is de leeskant, zeker, maar de kans dat een krasje fataal wordt is aan de bovenkant. Bovendien kun je in het uiterste geval de onderste laag wegslijpen met speciale hulpmiddelen (je houdt dan wel een melkwitte cd over). Een betere bescherming door meer lagen is dus altijd gewenst. Overigens ben ik van mening dat je moet zorgen dat het niet nodig is: behandel je schijven met zorg, zeker audio-cd en dvd, en berg ze netjes op, raak ze niet aan met vingers (afgezien van de rand en de binnenste cirkel), dan heb je er het langste plezier van.

En oh ja, voor de freaks: het is mogelijk met een standalone cd-recorder een kopie te bakken die beter klinkt dan het origineel!

MacDokter om 8:20, 26-07-2004
En oh ja, voor de freaks: het is mogelijk met een standalone cd-recorder een kopie te bakken die beter klinkt dan het origineel!

Nu maak je me nieuwsgierig...

Paul

M.a.w. als de 'digitale schimmel' heeft toegeslagen kan soms nog een kopie worden gemaakt waarin minder of zelfs geen leesfouten meer optreden. Echt mooier geluid kan alleen middels een bewerking op de informatie en dat is 'smokkelen'!

(Bewerkt door neoman om 10:10, 26-07-2004)

Bij DVD's is het algemeen zo dat ze dmv "MacroVision" tegen copieren beschermd zijn. Dat is een signaal (oa 'witter dan wit') dat aan de video output wordt toegevoegd, waar video recorders niet tegen kunnen, zodat het opgenomene er niet uitziet. De meeste tv's hebben er nauwelijks last van, maar het kan natuurlijk nooit goed zijn.

Als je een DVD hebt die je niet hoeft te comprimeren om te kunnen copieren, is de copie beter dan het origineel als je bij het rippen MacroVision uit weet te zetten. Dat zie je op een goede tv al, en helemaal op een plasma scherm aangesloten via de componenten aansluitingen.

Wat betreft aanname 2: het lezen van de informatie op het schijfje is afhankelijk van een grote hoeveelheid factoren, waaronder de kwaliteit van het loopwerk, de kwaliteit en snelheid van de laser-servo, de exactheid van het gaatje op de CD (midden of net er naast), de aanwezigheid van magnetische velden, de aanwezigheid van statische electriciteit op het schijfje, de kwaliteit van het transport van de digitale stroom, het hele DA-proces en uiteraard de kwaliteit van het analoge gedeelte vand e CD-speler.

Wat betreft aanname 3: ook bij het afspelen spelen weer meerdere factoren, waaronder kwaliteit van de interlinks (kabels) tussen CD en versterker(s), de kwaliteit van die versterker zelf, kwaliteit van de luidsprekerkabel, kwaliteit van de luidspreker, opstelling van de speakers en uiteraard ook de akoustiek van de kamer.

Waar gaat het nu om: we gaan even uit van een perfecte audio-CD, want het proces er voor is niet te beïnvloeden. Dan heb je een goede, dus zware en liefst dubbel behuisde (afscherming) CD-speler nodig. Daar worden de enen en nullen door de laser bekeken. Iedere fout wordt gecorrigeerd door de foutcorrectie: er worden gewoon ontbrekende bits verzonnen. Onnodig te zeggen dat de kwaliteit er minder door wordt. De uitgelezen bits worden op transport gezet naar de DA-convertor. Zowel door fouten in het uitlezen als door fouten tijdens het transport ontstaat jitter, zeg maar de vervorming van het digitale audio-signaal. Dit is wel degelijk (deels) op te lossen (echt waar neoman) door het signaal opnieuw te voorzien van een kloksignaal, het zogeheten 'reclocken'.
Het kloksignaal is in eerste instantie meegeschreven op het schijfje. Geloof me als ik zeg dat een groot deel van de CD's geen net kloksignaal heeft, wat een perfect afgespeelde versie onmogelijk maakt. Platenmaatschappijen besteden minder geld aan de AD-conversie en het kloksignaal dan sommige high-end consumenten besteden aan het omgekeerde proces (DA en eventueel reclocken).

En nu komt de slagroom op de pudding. Reclocken is mooi, het maakt het geluid (op een high end set) hoorbaar beter, sommigen zeggen zelfs analoger. Maar mooier nog is een nieuwe CD maken met een correct kloksignaal er op. Dat kan door een (high end-) CD speler met reclock te gebruiken als bron, de CD voor het afspelen te behandelen, de beste kabels voor het digitale transport (uiteraard geen optisch digitaal Toslink) in te zetten en een goede standalone CD-recorder. Uiteraard maakt het dan ook uit wat de kwaliteit van het gebruikte CD-R schijfje is in combinatie met de recorder. Oh ja, uiteraard heb ik het verschil tussen een hele goede CD en de nog betere kopie zelf gehoord (op een high end set).

Ja neoman, je schreef al "...geldt dat informatie die niet aanwezig is in het origineel ook niet tot expressie kan komen in een kopie". Ook hier ga jij uit van de foute aanname, namelijk dat de informatie op het origineel perfect is. Dat is niet het geval als het kloksignaal er niet ideaal op staat. Dus kan een kopie die wel een correct (of beter) kloksignaal heeft, alsnog informatie tot expressie te brengen die in het origineel was 'verborgen'.

De bron van alles vormen de bits. Jouw stelling was dat je van een CD soms een betere kopie kunt maken. Ik heb beweerd dat informatie die er niet is er niet is. PUNT! Dan moet je niet gaan zeggen dat die informatie verborgen was want dan was die er dus wel. Als die informatie plots tevoorschijn komt heb je gewoon betere aftaster/electronica gebruikt. Dus een CD afgetast door mijn Mark Levinson CD processor klinkt beter dan diezelfde audio CD afgetast door een spelertje van een vaag merk in de uitverkoop. Dat is logisch. Maar dat heeft niets met de bron te maken. De informatie was er en dus kon een goede aftaster die vinden.

De meeste van je andere opmerkingen hebben te maken met het DA/AD proces en zijn off topic omdat ze niets te maken hebben met de kern van je stelling.

Nogmaals: wat er niet is is er niet. Als deze elementaire logica bij MacDokter niet opgaat prima maar voor de rest van het universum klopt dat in ieder geval wel.

edit:typo

(Bewerkt door neoman om 13:01, 26-07-2004)

Mijn punt is dat een dergelijke afgespeelde CD, onder perfecte omstandigheden afgespeeld en verbonden met een standalone CD-recorder, een betere CD op kan leveren. Die CD zal daarna beter klinken in een redelijk goede CD-speler (en zelfs in die Levinson!). Maar voordat we teveel off-topic worden, als jij een Levinson hebt staan, moesten we buiten het forum maar eens kennis gaan maken (en de rest niet hoeven lastig te vallen met high-end praat) en eens naar een goede CD luisteren...

Commercie kan goedkoop produceren zijn, waardoor details uit het oog worden verloren, of copieerbeveiligingen, die nooit tot doel hebben de geluidskwaliteit te verbeteren.

@MacDokter: jouw redenering bij aanname 3 heeft niks met copieren te maken, maar met de reproductie van hetgene is opgenomen. En zelfs met de juiste apparatuur en interconnects (bekabeling) heb je nog geen garantie dat het optimaal klinkt. Er is doorgaans redelijk veel tuning nodig voordat een installatie kan laten horen wat er in zit. De aankleding van de (huis)kamer is bijvoorbeeld iets waar je in de winkel niet op let, maar wat wel een installatie maakt of breekt.

Ik denk ook dat de audio standaard verschuift. Ik overweeg zelfs helemaal van high end audio af te stappen en alles met 192 AAC te doen vanuit mijn macs via airport express aangesloten op een goede versterker met goede speakers. Ik ben ervan overtuigd dat meer dan 99 van de 100 mensen het verschil niet eens kunnen horen tussen AAC 192 kbps en het origineel en ik moet ook toegeven dat ik na jaren van fanatieke audiofilie ook weer met beide benen op de grond sta. Ik mis alleen nog een remote control voor de airport express (die ik zeer binnenkort hoop te mogen ontvangen ) maar ik ben ervan overtuigd dat Apple die ook nog op de markt zal brengen.
Dus de wat minder ervarenen hoeven wat mij betreft echt niet te twijfelen alles wijst er mijns insziens op dat de audio CD een gewisse dood tegemoet treedt.

edit: die tiebvauten ook altijd

(Bewerkt door neoman om 16:02, 26-07-2004)

CD's met MP3 zijn prachtig voor feesten en partijen. Of als het draagbaar moet zijn (iPod). Naast de standaard 128 kb/s MP3 kun je ook kiezen voor 192 kb/s (gebruik ik voor mijn feesten en partijen CD's) of 256 kb/s.

Als ik echt ervoor ga zitten, dan hoor ik het verschil tussen een MP3 (of AAC of WMA) en een (SA)CD duidelijk. Alleen luister ik steeds vaker muziek terwijl ik iets anders doe, en wordt het verschil zoals je het beleeft minder.

Terwijl de markt de CD wil laten vervangen door SACD en DVD-A, zie je de consument (neoman is een goed voorbeeld) verschuiven naar compact / makkelijk / draagbaar. En dat wordt ook steeds beter.

Ik bedoelde maar te zeggen dat de discussie wat uit de rails was gelopen en dat je met wat minder ervaring soms geneigd kunt zijn alle bla bla verhalen te geloven.

eric van de beek om 18:16, 23-07-2004
In de winkel verkopen ze blanco cd's die speciaal voor audio-doeleinden zijn. Ze zijn over het algemeen duurder dan gewone blanco cd's. Maar zijn ze kwalitatief ook beter? In de winkel zeggen ze uiteraard van wel. Ze zouden betere geluidskwaliteit leveren en van beter materiaal zijn gemaakt zodat ze minder slijten.

Kan ik concluderen dat het antwoord op mijn vraag is dat er voor de gemiddelde luisteraar geen hoorbare verschillen zijn tussen een audo-CDR en een gewone CDR? Geen antwoord heb ik gekregen op mijn vraag of audio CDR's robuuster zijn, dus minder snel stuk gaan, slijten.

(Bewerkt door eric van de beek om 17:43, 26-07-2004)

Sorry door alle tumult zijn we de oorspronkelijke vraag helemaal uit het oog verloren. Een definitief antwoord kan ik je niet geven. Ik kan je wel zeggen dat ik een redelijk kritische luisteraar ben en dat ik het verschil niet kan horen. Maar ja, wie ben ik?