Er is al veel geschreven over de nieuwe film van oscar-winnaars Dany Boyle (regie) en Aaron Sorkin (scenario), want het is de eerste film met Steve Jobs als hoofdpersoon waar artistiek ook wat van verwacht werd.

Dat laatste lijkt gelukt. De aanpak, drie belangrijke sleutelmomenten in de geschiedenis van Apple die voor Steve Jobs ook erg belangrijks waren, is erg origineel, en cinematografisch stelt de film kennelijk ook niet teleur.

Maar hoewel de film de meeste mensen het idee zal geven dat ze een beeld van Steve Jobs krijgen, eigenlijk is dat helemaal niet zo. Niet zo verbazend, want de biografie van Walter Isaacson was de basis van deze film. Die biografie liet veel van Steve Jobs zien, maar het meest opvallende eraan was waarschijnlijk hoeveel die niet liet zien. Want het beeld van Steve Jobs dat daaruit voortkwam was toch vaak een koppige driftkikker, de visionair die hij in zijn latere leven werd kwam relatief al weinig aan bod.

Rick Tetzeli heeft op deze pagina van Fast Company een analyse geschreven van deze nieuwe film waarin de eerdere kritiek op de biografie eigenlijk ook terug is te lezen.

De titel zegt het eigenlijk al: "Why the Steve Jobs in Aaron Sorkin's movie could never have saved Apple". Hieronder een quote waarin de discrepantie tussen de man en het beeld dat er nu van hem geschapen wordt duidelijk wordt verwoord:

The Steve Jobs portrayed in Steve Jobs could never have saved Apple. In the perpetually changing technology industry, simple stubbornness is the kiss of death. Sorkin has created a caricature, an entertaining and modern take on the archetypal tortured business genius. It's kind of fun, especially for people who don’t know much about how business gets done. But characters like the "Steve Jobs" of this movie don't last long in business-they burn out, or they get thrown out.

Extremely intelligent business leaders-and people-like Steve Jobs do more than grow. They learn from their mistakes, and they build upon their new understandings and transform accordingly. It took Steve Jobs many years to mature enough to do this, but when he did it, he did it spectacularly.

Jammer genoeg zullen veel mensen deze film bekijken zonder enige kennis over de man zelf, en hun oordeel over hem zal vanaf dat moment door deze film beïnvloed worden. Jammer, want een goede film met een persoon erin die ook echt geleefd heeft, zegt maar zelden iets over die persoon zelf.

Aaron Sorkin heeft dat ook nooit onder stoelen of banken gestoken.

Walter Isaacson's biography had to be about what happened. It had to be a piece of journalism. When I write something, there is actually a requirement to be subjective; it's really the difference between a photograph and a painting.

Over sommige van de meest opvallende uitspraken in deze film zei hij tegen the Wall Street Journal:

If any of them are real, it's a remarkable coincidence.

En misschien is de laatste uitspraak nog wel het meest duidelijk Aaron Sorkin wil kunst maken, en wat er in het echt is gebeurd interesseert hem nauwelijks:

Art isn't about what happened.

In de video hieronder maakt John Sculley (CEO van Apple tussen 1983 en 1993) ook duidelijk dat het een prima film is, maar dat er eigenlijk maar heel weinig van de echte persoonlijkheid van Steve Jobs te zien is.