MacFrankie noemt op pagina 2 wat mij betreft ook een belangrijk punt: multi-user en vooral multi-tasking. Ik kan me nog herinneren dat er onder OS 9 een programma was dat door kon werken terwijl je ondertussen wat anders deed (ik geloof dat het Toast was) en dat was revolutionair!
Nu ben ik er zo aan gewend dat ik het zelfs vergat te noemen... [/news]
En enige wat je daarna nog eventueel moet doen is even Appeltje-I op je muziekbestanden en kiezen waarmee je die voortaal mee wilt openen. Niet vergeten om daarna nog even op 'Wijzig alles...' er onder te klikken.
Eerlijk gezegd lijkt het er op dat mensen die niet tevreden zijn met OS X een beetje in 9 zijn blijven steken en niet echt de moeite hebben genomen om met de tijd (en opties) mee te gaan, vooral omdat dit soort oplossingen vaak genoeg op MacFreak voorbij komen...[/news]
Integendeel ik heb gedurende al die jaren iedere stap die Apple deed in de ontwikkeling van het besturingssysteem als een verbetering ervaren. Natuurlijk heb ik wel eens gevloekt op dingen die het niet meteen deden zoals ik dit wilde, maar wanneer ik dan weer eens geconfronteerd werd met de verhalen/problemen uit 'het andere kamp' realiseerde ik mij dat de problemen die ik had eigenlijk alleen maar luxe-problemen waren.
Natuurlijk installeer je een splinternieuw nieuw OS niet meteen op een zakelijke machine, maar mijn privé Macjes hebben vanaf de eerste beta's van OS X alles voor hun kiezen gehad. En altijd tot groot plezier. Een beetje kinderlijk is dit misschien wel van mij, maar op deze manier had ik altijd erg veel lol in het installeren van updates: hoera, weer een paar problemen verholpen en ergernissen weg. Met de evolutie van het OS heb ik het, in tegenstelling tot DeeJee, steeds makkelijker ervaren om de computerop een natuurlijke manier op mijn werken aan te laten sluiten. Ik hoef geen eindeloze mapjes meer te bedenken om een organisatie in mijn documenten aan te brengen; ik scheid alleen nog maar zakelijk en privé en hop, Spotlight doet de rest. En een computer met een andere laten praten: ik heb daar nooit IP adressen voor hoeven intikken. Lang leve Bonjour. Mooier nog: bij Leopard verschijnen ze automatisch in de sidebar van een Finder venster. En ja, de OS9 spelletjes van de kinderen doen het niet meer onder OSX. Gelukkig maar dat kinderen ook ouder worden en nu dingen gebruiken die onder OSX niet meer mogelijk zijn.... (De oude spelletjes Mac staat inmiddels op zolder)
Ik weet niet waar nu precies het verschil zit tussen DeeJee en mij, maar voor mij is de Mac steeds meer Mac geworden.
De iLife-apps worden pas leuk als je je 'laat gaan'.Hup, geen eigenwijze eigen indelingen, gewoon foto'sin een album kwakken, in iWeb een website uitkiezenblog en galerie eraan hangen, filmpje erbij en klaar.En met MobileMe zet je het in 2 minuten on-line.De iLife-apps zijn no-brainers.
iTunes daarentegen vind ik ook teveel van 't goeie.Waarom moet ik mijn iPhone (en de applicaties erop)regelen via een uitklapmenuutje van mijn media-box ?iTunes wordt het wat nukkige Centre of the iUniverse.Ik zou liever een aparte iPhone-utility daarvoor zien.Maar het werkt en het went - helaas...
Gisteren zag ik in een winkel enkele nieuwe boeken,waaronder: "Windows PC onderhoud en schoonmaak, voor senioren" en "Leer Windows Vista Basis, Deel I"beide forse A4-formaat boeken van ca. 350 pagina's.En al na 5 pagina's kon ik het al niet meer volgen.
Die standaard mapjes op van een schoon OS X is een voorstel; je kunt toch zelf allerlei mapjes/submapjes, etc maken?! Moet je idd wel de originele mapjes laten staan, want sommige programma's hebben ze nodig. Tja, dat is dan de 'keerzijde' van de computer met véél meer gebruiksmogelijkheden dan pakweg 10 jaar geleden.
Ik vond juist veel niet goed aan OS 8/9; het enige echte handige wat OS X niet heeft is de mogelijkheid van het kopiëren en verplaatsen van de Systeemmap.
En je hoeft niks met de Apple 'gadgets' te hebben, maar dank zij die dingen leeft Apple, en daarmee Mac, als nooit te voren!
Juist het makkelijke,je hoeft niks te weten als je dat niet wilt,is volgens mij perfect voor thuisgebruikers.
Daarna werd de Macintosh alleen maar meer Mac voor mij, met name toen Mac OS X met Jaguar enigszins volwassen werd.De verslaving is de afgelopen jaren alleen maar toegenomen, evenredig aan de verbeteringen in Mac OS X.
Het mooie aan Mac OS X tegenwoordig is de diverse niveaus waarop je het systeem kunt benaderen, voor elk wat wils! Je kunt de diepte in (heel erg diep!), maar je kunt je ook verre houden van alle achterliggende zaken en er gewoon mee werken.Dat zie je bij veel andere systemen niet en daarin onderscheid de Mac zich nog steeds van Windows en Linux.
De hardware is wat dat betreft altijd minder van belang geweest.Een Mac is vooral de software.
Maar naast dat je systeem up-to-date moet blijven, moet je jezelf ook (willen) blijven ontwikkelen.Een voorbeeld van zo'n ontwikkeling bij mijzelf is het opstarten van programma's. Onder Mac OS 6en 7 moest je om een programma te starten, de betreffende map op zoeken. Ik had op de hardeschijf dan ook heel wat mappen: tekstverwerking, grafisch, spelletjes... Met de komst van de aliasverschenen de meest gebruikte programma's ook op mijn bureaublad.In OS 8 kon je mappen als tabbladen onder aan je scherm hangen en verdwenen de aliassen daarnaar toe.
Ik moet toegeven: toen ik de overstap van OS 8 naar Mac OS 10.3 maakte, miste ik de mappeneerst wel, maar ik leerde om dat in de Dock te regelen en realiseerde me dat dat eigenlijk net zosnel, zo niet sneller, werkte. Met 10.4 begon ik gebruik te maken van de Speech Feedback om programma's op te starten; meteen toets combinatie om de microfoon te activeren en een gesproken commando draaide hetgewenste programma binnen seconden... idealer kon niet, dacht ik.Tot ik een snellere Mac en 10.5 kreeg. Nu start ik mijn programma's vooral via Spotlight.Cmd+spatie, de eerste twee, drie letters van het programma en een enter; vaak sneller dan met jemuis naar de Dock gaan en het daar starten. En voor een paar aparte gevallen gebruik ik stacks...Ik realiseer me nu dat ik nog maar zelden een programma vanuit de Dock start.
Met andere woorden: je moet je systeem leren kennen, durven in de voorkeuren te duiken, nieuwemogelijkheden gaan gebruiken en zien of ze jou bevallen. Voor een ieder die dat niet durft: maak nugewoon een nieuwe gebruiker aan en ga spelen! Want al spelend leer je.
Kees
Ik heb totaal geen behoefte om mijn eigen mappen-structuur aan te brengen.Ik vind het juist zalig dat ik van uit iPhoto of iTunes alles kan terugvindenzonder een mappen-boom door te moeten spitten.Kwestie van zoeken of een slimme afspeellijst of slim album.Nieuwe foto's krijgen sleutelwoorden en worden gesplitst in 'Events' en dat is dat.Spotlight gebruiken om programma's te starten, makkelijker kan bijna niet.
Ik heb de meeste moeite om over te schakelen op Windows.Op mijn werk heb ik daar ook zo'n beetje alle incarnaties sinds 3.1 meegemaakt.Ik heb Parallels en een Sony laptop, maar beiden zijn al weken (maanden?)niet meer opgestart.
Geef mij maar Leopard
Mijn paar centen
JJ
Flix om 11:59, 29-11-2008...Ik vond juist veel niet goed aan OS 8/9; het enige echte handige wat OS X niet heeft is de mogelijkheid van het kopiëren en verplaatsen van de Systeemmap....
@Flix: bovenstaande quote is in strijd met je pleidooi voor de standaard "no-brainer" indeling van oa de iLife apps!
Ik wil ook redelijk veel controle over alles hebben, en na wat iPhoto strubbelingen heb ik toch instellingen gevonden die voor mij werkbaar zijn.
Aan de andere kant, met OS 9 was daar een reden voor (er waren vaak problemen) en daar heb ik bij OS X nu juist geen last meer van... [/news]
En dat is nu juist wat je moet afleren, het werken op de windows-manier
Robert om 11:27, 30-11-2008Flix heeft daar wel een punt , één van de dingen die ik is sinds OS X mis is de eenvoud waarmee je een kopie van je systeem kon maken. Perfect systeem? Even op een andere schijf kopiëren en als er problemen waren kon je altijd makkelijk weer terug.
En Mac-gebruikers zijn nu eenmaal op hun gemak gesteld... [/news]
Maar natuurlijk ook een normale werkplek, al is de MacBook (eerste gen.) ook bijna aan vervanging toe.
(Bewerkt door reddrummaster om 14:18, 30-11-2008)
Mijn bijdrage op de tt: ik vind ook dat Apple niet echt Apple meer is. Daarmee bedoel ik dat Apple de laatste tijd erg veel aan kwantiteit doet i.p.v kwaliteit en dus daarmee het echte exclusieve wat Apple toch ooit had overboord heeft gegooid nu met de laatste MacBook Pro lijn. Wat is dat afschuwelijk en goedkoop. Als je een beetje googled dan zul je zien dat het er bijna als een Toshiba notebook uitziet. Ik zal maar niet verder uitwijden met andere voorbeelden maar 1 ding staat wel vast dat ik i.i.g niet die Toshiba look-a-likes of het nu een scherm of een notebook van Apple is ga kopen. Ik kijk tegenwoordig wat meer wat Sony heeft te bieden,ongeacht het OS wat erop draait. Sony geeft tenminste ook nog betere,vernieuwender kwaliteit dat wat Jobs ons tegenwoordig met zijn "amazing" voorschotelt.
Maar je bewering dat Apple geen kwaliteit levert, kan ik niet onderschrijven. Apple gebruikt eerste klas onderdelen, een MacBook uit één stuk aluminium is ook niet goedkoop. De afwerking van de iMac is superieur, niet alleen aan de voorkant, maar aan alle kanten: de achterkant van de iMac ziet er mooier en opgeruimder uit dan de voorkant van 99% van de Windows PC's!
Linux distributies worden steeds beter en completer. En aan de meegeleverde grafische omgevingen worden ook nog steeds gewerkt. OK, ze weten de complexe onderlaag niet zo mooi te verbergen als Apple dat met OS X doet, maar daar komt de "bedreiging" vandaan. Een mooie Sony laptop met een complete Linux installatie erop is voor de meeste "Vista twijfelaars/haters" een minder enge stap dan te kiezen voor een MacBook.
Om terug te komen op de eerste vraag: Apple is nog steeds Apple, misschien wel juist om die onlogische eigenwijze stappen als het weglaten van FW...
@Ernst: heb je al eens een nieuweMacBook in het echt gezien ? Op deplaatjes zie je die 'kwaliteit' van deApple-producten nooit zo duidelijk,terwijl andere PC-merken in het echtjuist meestal tegenvallen...
En verder : je zegt dat Apple de laatste tijd erg veel aan kwantiteit doet ipv kwaliteit. Wat had Apple dan moeten doen ? Stoppen met de productie van de iPod toen er honderdduizend stuks waren verkocht ? Geen iPoone ontwikkelen ? OS 9.X moeten ontwikkelen ? Bij de PowerPC moeten blijven ?Apple blijft (zoals altijd) vernieuwen en heeft daar nu veel succes mee en dan komt 'kwantiteit' vanzelf kijken. Om de spullen betaalbaar te houden wordt alles in Azië geproduceerd, net als alle computerfabrikanten doen, met dat verschil dat Apple (en Sony) extra op de kwaliteit probeer te letten. Ook vernieuwingen zoals de 'unibody' dragen duidelijk bij aan kwaliteit.Natuurlijk hoor je meer over hardware-problemen de laatste jaren, en wellicht komt dat deels door productiefouten, maar ik denk toch vooral door de grote aantallen Macs/iPods/iPhones die er verkocht worden : tel al die gebruikers bij elkaar op en je hebt, absoluut gezien, onvermijdelijk een groot aantal problemen die, niet in de laatste plaats door de populariteit van internet, gelijk 'wereldnieuws' zijn.Relatief gezien valt het aantal problemen wel mee, is mijn vermoeden.Volgens diverse onderzoeken heeft Apple nog steeds de meest tevreden groep gebruikers en is men tevreden over de service van Apple.
Ik geloof niet dat het kwantiteit is IN PLAATS VAN kwaliteit. Het is gewoon beide. Zoals JH zegt: als je miljoenen apparaten maakt gaan er ook vaker stuk, daar doe je niets aan. De Mac is nog altijd de meest betrouwbare machine waar ik ooit mee heb gewerkt, zowel qua hard- als software..
De rest van je post gaat volgens mij vooral over het feit dat jij de nieuwe MacBook niet mooi vind het met zwarte scherm. Smaken verschillen zou ik zeggen. Als ik naar de details van de constructie kijk, vind ik het juist een wereld van verschil. Alle voorgaande Macs hadden een rand die als het ware op het beeldscherm lag. Daar had je altijd kieren, vooral bij de MacBook met zijn plastic rand. Bij de nieuwe modellen is het 1 totaal glad oppervlak, dat aan de rand netjes in de aluminium behuizing overgaat. En ook het zwart om het scherm vind ik mooier en prettiger dan het lichte plastic/aluminium er meteen naast. Ik vind het echt onzin om te zeggen dat het nu 'pc achtig' zou zijn. Alleen vanwege de kleur! Kijk eens van dichtbij en je ziet de enorme verschillen tussen de behuiziging van de nieuwe laptops met de oude Macs, en zowat alle pc-laptops.