Vlak voor een belangrijke aankoop treedt maar al te vaak keuze-stress op, die onvermijdelijk gepaard gaat met bewustzijnsvernauwing (ik heb het nu over mezelf, maar misschien ben ik niet de enige voor wie dit geldt).
Zodra ik dat merk, weet ik dat het nog te vroeg is voor die aankoop. Dan stel ik die uit, tot het moment dat ik mijn keuze kan overwegen zonder gestresst te raken. Pas als ik in alle kalmte kan beslissen, is het moment daar. Dan valt alles op zijn plaats, en kan ik met een gerust gemoed de knoop doorhakken. Zo doe ik het, en tot nu toe heb ik daar geen spijt van gehad. Door speciale aanbiedingen en dergelijke laat ik me niet op hol jagen.
Beter misschien niet teveel haast te hebben, zolang het niet echt nodig is. Alle dingen hebben hun moment, en dat moment dient zich vanzelf aan, als je het de vrijheid laat zichzelf te kiezen.