http://www.certifiedpdf.net/home.php

Hier wordt o.m. behandeld hoe we een goede PDF maken m.b.v. XPress/Indesign en Distiller.
Zo'n PDF moet dan gewoon geschikt zijn voor elke drukker, mits het bronbestand foutloos is.

Eerst even iets rechtzetten: de belangrijkste reden dat de grafische industrie nog zo aan OS 9 'hangt' komt omdat hun belangrijkste applicatie -Quark Xpress- niet 'native' OS X aan kon. Je moet je wel realiseren dat we het hier over produktie-bedrijven hebben die geen tijd kunnen en mogen verliezen in het 'even uitproberen' van systemen waarbij met een beetje pech twee persen tot stilstand komen omdat de plaattoevoer stagneert. En sinds Xpress 6.0 kan men nu ook écht serieus naar OS X gaan kijken. Daarbij is OS X 10.2 pas de eerste versie van 't systeem wat het predikaat 'productiesysteem' mag dragen, dus zó heel erg achter lopen ze nu ook weer niet. Het is iets héél anders dan 'even' een systeempje op je iBook knallen waar je een beetje op internet, een PhotoShopje op draait en een spelletje Quake op speelt. Genoeg hierover.

PDF. Portable Document Format, bedacht door Adobe als afgeslankte versie van het aloude PostScript. bedoeld om in een kantooromgeving (!) documenten platform- font- en programma-onafhankelijk uit te kunnen wisselen en inmiddels als een opgetuigde kerstboom in misbruik geraakt door de grafische industrie. Dat is waar ik wat duidelijkheid in wil gaan scheppen.

Mac OS X kan PDF aanmaken, maar die vorm van PDF heeft niks te maken met een 'volwaardige' PDF. Zie het als een 'beeldschermafbeelding': leuk om te zien, maar technisch zwaar onvoldoende. Direct vergeten voor grafisch gebruik. Hoeft (en mag) niet geaaccepteert te worden door een serieuze drukker.

InDesign, Illustrator, PhotoShop of 'wat - dan - ook - voor - PDF - uit - welk - grafisch - pakket - dan - ook': forget it! Het is PDF en een heel stuk beter dan de PDF van OS X, maar hier geldt dat er een enorme ballast in de PDF zit opgeslagen die bestemd is voor dat specifieke programma. Noem dit een 'vuile PDF'. Leuk, en het werkt meestal wel, maar ook zeker niks gecertificeerds er van verwachten. De grafische industrie accepteert ook deze niet (volgens de richtlijnen).

Het serieuze werk: certified PDF (of cPDF, zoals ik ook wel voorbij zie komen). Het enige wat er met deze PDF is gebeurd is dat -ie- gecheckt is op een aantal standaarden en een 'OK'-plakkertje mee krijgt. In welk pakket deze PDF is gemaakt staat daar los van. Het 'Certified'-traject werkt -inderdaad- alléén met Enfocus-software om een certificering aan een PDF te hangen. Een PDF gemaakt in OS X of InDesign zal hierbij dus 'rejected' worden...

Maar hoe maak je dan die ene goede PDF? Simpel: met de Distiller van Adobe Acrobat. De Distiller wordt meegeleverd met de 'Professional'-versie van Acrobat en is de render-engine waar, als je er een PostScript-bestand instopt, een keurige 'schone' PDF uitkomt. Natuurlijk moeten je jobsettings wel kloppen (een 'screen' instelling levert anders nog steeds 72 dpi plaatjes 1:1), maar het is de enige goede manier. Overigens heeft Enfocus ook zo'n enigine en die mag je als gelijkwaardig beschouwen wat mij betreft.

Als je dus met XPress via de AdobePS-driver een .PS bestand hebt gemaakt (PostScript-dump) kan je die in een 'hotfolder' van de Distiller terecht laten komen, die 'm vervolgens automatisch oppikt en omzet naar een keurige PDF.

Zijdelinkse noot: er is een extensie 'Bewaar Als PDF' en die lijkt errug handig. Maar helaas is die niet helemaal zuiver en kan 't ding problemen in de rest van 't traject veroorzaken. U is gewaarschuwd!

Tot slot: ik zag nog een opmerking voorbij komen over PMS-kleuren. Moeilijk verhaal: die worden pas sinds versie 1.4 van PDF écht volledig ondersteund (jaaa, PDF kent óók nog 'versies', da's om het simpel te houden)! Grapje is weer wel dat een geïmporteerde PMS in Xpress die dáár op 'separatie' gezet is er toch weer als PMS uit zal komen. Probleempje in Xpress 4.1 (ik weet niet of dit er in 5 en 6 ook nog in hangt), maar verdomde link.

Oplossing is simpel: je kunt je PDF laten renderen door iedere kleur op een apart pagina te laten zetten en dat geld dus ook voor méér dan één steunkleur. Daardoor lijkt je PDF weer op de oude stapel films van vroeger. Kan ook wel hadig zijn om rare overlap-situaties te checken. Sommige drukkerijen met een PostScript Level 2 RIP willen deze ook het liefst omdat steunkleuren ook pas binnen PostScript Level 3 samen met PDF 1.4 een volledig sluitend verhaal zouden moeten zijn en je met alles daaronder nogal eens gekke zaken tegenkomt.

Genoeg getikt. Ik zie nu pas dat 't automatisch wat warrig wordt omdat er zó veel factoren zijn waar je mee te maken hebt om 't een beetje goed te doen, dat het direct onoverzichtelijk wordt. het belanrijkste stukje heb ik daarom maar even 'vet' gemaakt.

[ Ger ]

KarelWillem om 16:18, 24-09-2003
Enfocus heeft een speciale site met PDF-oplossingen:

http://www.certifiedpdf.net/home.php

Hier wordt o.m. behandeld hoe we een goede PDF maken m.b.v. XPress/Indesign en Distiller.
Zo'n PDF moet dan gewoon geschikt zijn voor elke drukker, mits het bronbestand foutloos is.

Daar heb ik ook al zitten neuzen. Er klopt van de screendumps en inhoud alleen niets. De print dialogen in QuarkXpress (die onder het knopje printer in het 1ste printdialoog na appeltje-P zeg maar) heb ik in het nederlands. Bovendien heb ik geen PDF-creator maar een Bureaublad printer genaamd 'Adobe PDF Creëren'. De helft van de genoemde dialogen komen daarin helemaal niet voor. Een beetje halve informatie zeg maar. Ik wil best moeite doen om iets te snappen, maar dan mogen ze wel betere handleiding schrijven.

Even wat anders. Bij 'Experteren als PDF' in QuarkXPress kun je kiezen voor aflopend (met drie opties). Als ik dat kies heb ik nu bij een document opeens dat het document 3 mm groter wordt... Zo werkt dat toch niet normaliter? Ik heb al honderden pagina's heermee gemaakt maar dit nog nooit gehad...

Goed, nu weer aan het werk... ships! 10 over 5 al...

Als dat zo is ben ik eindelijk van al mijn classic toepassingen af. Jippie!

De huidige versie is 2.1.  De versie 2.2 wordt OS X compatibel, en hij zou binnenkort (Enfocus site: "soon") beschikbaar moeten komen. Op 8 september beweerde Enfocus in een persbericht nog: "The company is immediately rolling out new versions of its popular PitStop Professional, Instant PDF and StatusCheck applications so that customers can upgrade their existing versions." Het persbericht is trouwens gedateerd "8 and 28 september" (?!) dus misschien komt de software dan op 28 september?

http://www.enfocus.com/news/shownews.php?id=126
http://www.enfocus.com/products/overview.php?nr=1

Je hebt het prima uitgelegd.

Voor alle collega's die roepen hier investeer ik niet in het volgende:
Vroeger, nog niet eens zolang geleden, gingen we met onze documenten naar de lithograaf die scande beelden, controleerde de kleurseparatie, draaide films en maakte proeven. Maar met alle vooruitgang hebben we de lithograaf niet meer nodig, we plaatsen zelf digitale beelden van uit onze camera of scanner, draaien "proeven" uit onze printer en leveren een open document aan de drukkerij.

Waar zijn de controle momenten gebleven, wij controleerde de films eerst voor ze naar en drukker gingen en de klant kreeg de proef te zien voor accoord.

Wij voeren nu zelf die handelingen uit en ik ben blij dat ik controle instrumenten heb als FlyCheck en nu cer.PDF. Ik neem niet graag de kosten op me voor een herdruk. En natuurlijk mag je je klanten hier voor kosten in rekening brengen, want de kosten voor een lithograaf rekende je toch ook door.

Wij vinden het een vooruitgang geen drukkers, die zitten te rommelen in onze documenten. En vooral geen uitgevers die wijzigingen zitten door te voeren in advertenties, waar de klant in het film traject terug naar ons kwam.

Ik denk zelfs dat het nog verder gaat. We gaan documenten opmaken in RGB, want we hebben ze vandaag voor drukwerk nodig en morgen voor een internetsite of eeen cd-rom productie. De eindgebruiker van de PDF bepaald dadelijk hoe hij ons document vertaald naar zijn machinepark. Ik wil geen beelden bewaren in diverse formaten.

De oplage maakt niet uit, het is een besparing die de drukkerij maakt op het persklaar maken van de documenten, hierbij is de omvang, aantal drukgangen en het formaat van belang. De oplage was trouwens 2000 exemplaren. Maar wij krijgen korting van al onze drukkers, natuurlijk afhankelijk van de bovenstaande gegevens.

Alles goed en wel, ik zie natuurlijk ook wel dat cPDF een standaard gaat worden,
maar er is een gouden regel: Gooi er troep in, en er komt troep uit!
cPDF is geen wondermiddel!

EdMac om 11:40, 25-09-2003
Om het verhaal over certified PDF nog een stukje moeilijker te maken heeft Adobe trouwens in de nieuwe Acrobat Professional een optie ingevoegd 'bewaar als gecertificeerd document', dit heeft volgens mij niets te maken met een cPDf zoals deze wordt gemaakt met Enfocus software.

Klopt. Deze maakt een PDF/X aan. Er is een 'standaarden-strijd' gaande tussen Certified PDF en PDF/X, hoewel de twee qua werking weinig met elkaar gemeen hebben. Simpel gesteld: cPDF controleert en certificeerd en bij PDF/X wordt de PDF gerenderd via gestandariseerde instellingen. Let wel: het lijkt hier in Nederland dat cPDF aan de winnende hand is, maar dat geldt alleen in dit deel van Europa. Wereldwijd heeft PDF/X een steviger poot aan de grond (lijkt het). Het gegeven dat Acrobat de methode nu standaard heeft ingebouwd is dan ook niet op verzoek van Enfocus... vandaar waarschijnlijk de 'verwarrende naam'. Het is dus gewoon een machtstrijd tussen Enfocus en Adobe over het neerzetten van de grafische PDF-standaard.

EdMac om 11:40, 25-09-2003
Ook kent Acrobat 6 de optie 'bestand optimaliseren', weet iemand waar deze optie voor dient?

Yep. PDF is net als ieder bestand opgebouwd uit allerlei code, nodig of minder nodig. Als je een PDF aanpast (pagina's er in voegen, tekst aanpassen, croppen, etc.) is de kans groot dat er onnodige code in de PDF blijft zitten. Dit is inherent aan de 'modulaire' opbouw van de PDF-code. Dat 'vuil' wordt er dan weer uitgehaald. Je zult dan ook met een keurig gerenderde PDF via de Distiller zien (zonder er iets mee gedaan te hebben) dat er niks te optimaliseren valt. De Distiller maakt van zichzelf namelijk al (uiteraard) 'schone' code. De functie heeft alleen nut als je in het PDF hebt zitten wroeten.

Ludwig om 17:10, 24-09-2003
Dat verhaal van die kleurscheiding per pagina vindt ik opvallend. Dat had ik al bedacht toen Acrobat uitkwam zo ongeveer. Drukkers wilden er toen natuurlijk nog niet aan. 'Nee, dan krijgen we problemen met het sluitwerk'.

Dan moeten ze een betere (stabielere) belichter aanschaffen! Het maakt werkelijk geen drol (excusé moi) uit of je vanuit Xpress pagina-voor-pagina kleuregescheiden belicht, of de PDF met kleurscheidingen aanzet. Het was tot voor kort zelfs de énige methode om iets met een PMS te doen in een PDF. Als je belichter van een oudere generatie ie (Level 1 of Level 2) is het zelfs aan te raden in die gevallen, omdat de PMS-herkenning pas in Level 3 volledig geïntegreerd is. Drukkers die dit zeggen zijn volgens mij alleen maar 'bang' voor het begrip PDF. Of hun belichter is natuurlijk écht gaar, maar dan zie je dat in de rest van hun drukwerk ook al vast terug...

petern om 11:45, 25-09-2003
Ik denk zelfs dat het nog verder gaat. We gaan documenten opmaken in RGB, want we hebben ze vandaag voor drukwerk nodig en morgen voor een internetsite of eeen cd-rom productie.

Doe jezelf en je klant een plezier en verdiep je eens in de CieLAB-werkruimte. Deze kleurruimte is allesomvattend en daarmee kan je nooit stukopen op de beperkingen van je kleurruimte. Geloof het of niet; RGB is zeker niet 't maximale. En dan nog: wélke RGB? sRGB, Adobe-RGB, RGB 1974... ga zo maar door. Op dit moment is CieLAB de enige echte allesomvattende kleurstandaard. Behoeft wel een paar avondjes zelfstudie...

petern om 13:16, 25-09-2003
Als ik een certified PDF aanlever bij mijn drukkers, krijg ik een korting.

Ze besparen zichzelf hiermee het maken van de (dure) films en met name bij een boekwerkje van 64 pagina's full-color scheelt dat behoorlijk ik de kosten. Dat de klant daar iets van terugziet is vrij normaal. Daarbij is een stuk van de voorbereid-tijd (het renderen van de PDF) verschoven naar degene die aanlevert. Je kunt het dus ook zien als een stukje compensatie voor die tijd.

Arwin Rood om 21:12, 25-09-2003
Jij wil je documenten op gaan maken in RGB?
en jij denkt dat je dan eenzelfde reslutaat krijgt op zowel web als druk? Dacht het niet!

Arwin, het kán wel (maar het is geen gebruikelijke methode). Als je CieLAB-beelden, of RGB, in je document hebt staan en je drukker heeft een RIP met een gecallibreerd profiel van z'n pers er aan hangen, dan kan de RIP de separatie aanmaken. Het klinkt gek, en ik chargeer nu een beetje, maar dit is eigenlijk de enige juiste methode. Je weet nooit waar het document gedrukt gaat worden. Vaak niet eens op welk papier, laat staan op welke van de twee persen die de drukker heeft staan. Als die drukkerij (of lithograaf -ja, ze bestaan nog- in combinatie met de drukkerij) z'n pers-profielen (callibratie) goed voor elkaar heeft is dit een heel goede methode. Volgens mij moet je de separatie van beelden pas doen als bekend is waar en hoe er gedrukt gaat worden en meestal is dat op het allerlaatste puntje in het traject. Bij de drukker dus!

Als het maken van persprofielen 'simpel' wordt en deze 'simpel' aan de RIP te hangen zijn om de separatie on-the-fly the genereren, zal het bouwen van documenten met CieLAB-beelden gemeengoed worden. Maar, toegegeven: zo ver is het nog niet. Maar ik vraag mij regelmatig af hoe het vandaag de dag mogelijk is dat men bij het scannen de beelden omzet naar CMYK, zonder te weten op welk papier, op welke pers en met welke separatie dat dus moet gebeuren! Een Euroscale CMYK of een Toyo-variant zijn een wereld van verschil, om over krantendruk maar te zwijgen.

Ik heb de afgelopen drie jaar gewerkt aan een media-uitlever-systeem wat de wereld van documenten en (gekoppelde) beelden en illustraties moet gaan voorzien. Je komt dan die hele problematiek tegen en daardoor heb ik daar de afgelopen jaren erg veel tijd aan gespendeerd. Ik kan je verklappen dat alle beelden in onze database gemaakt zijn in CieLAB; van mij mogen ze bestellen en vóóraf hun eigen profiel uploaden zodat de separatie met hún profiel kleurgescheiden wordt (er zitten natuurlijk ook prefab-standaarden in). Maar hierdoor krijgt de Vietnamese drukker een voor hem perfecte file, net als de drukker in Brazilië. Want dat is niet alleen geografisch een wereld van verschil, óók druk-technisch. Eind oktober is het systeem volledig operationeel en misschien dat ik er nog een keer een uitleg over kan geven op een MacFreak-dag (niet de komende MacFreak-dag)!

Arwin Rood om 21:12, 25-09-2003
Maar er is een gouden regel: gooi er troep in, en er komt troep uit!

Amen to that! PDF is een middel, géén oplossing. Je kunt het vergelijken met de vroegere 'drager van het beeld'; het geduldige film. Als je file niet klopte mocht je ook de hele riedel opnieuw uitdraaien. Dat is bij PDF nog steeds zo. Sterker nog: je moet je bestanden alleen nog maar correcter in elkaar steken! Het productie-proces wordt met PDF alleen nog maar eerder 'gedicht' waardoor correctie bijna onmogelijk wordt ná het maken van het PDF. Een PostScript-file van 1,5 Gb opnieuw door naar PDF laten renderen is niet iets waar je nu écht op zit te wachten (maar 't wel een goed argument naar je baas om zo'n G5 2 Ghz te verantwoorden)!

[ Ger ]

Zóóóóó... dit is volgens mij m'n langste post ooit, hier op MacFreak! Maar ja, 'als de vos van passie spreekt...'

Sorry voor het gezeur, maar ik heb alweer het zoveelste "gesprek" gehad met een lithograaf.
p.s. probeer het eens een reclamebureau uit te leggen, ik heb nog nooit iemand zo schaapachtig zien kijken.

Grappige anekdote in dit verband: de lithograaf maakt gestandariseerd persproeven op Euroscale-basis en een standaard puntverbreding (oeps... wéér zo'n factor!). Met twee grote drukkerijen waar ik mee werk liep dat vlekkeloos. Met één drukkerij bléven we maar afwijkingen houden. Wat bleek: bij het kopieëren van de plaat waren ze in staat een 1% punt nog op de plaat te krijgen. Erger nog: de drukker aan de pers kreeg 'm óók nog op 't papier gedrukt... Daar ga je dan: de lithograaf hield keurig met het afkopieëren van de punt rekening. Einde 'standarisatie'.

Maar goed, hoe los je zoiets op? Het enige wat ik kan adviseren is om een persprofiel aan te laten maken en die bij de aanleverende lithografen te droppen. Dat is de enige manier om die partij rekening te kunnen laten houden met jouw pers en omstandigheden. Ik weet dat drukkers daar niet tuk op zijn, want het laat technisch zien hoe goed je pers en proces is. En het is een commitment: je zult die 'standaard' ook moeten continueren. Maar het is de enige juiste methode.

Of je moet zelf aan de (pers)proef. Er zijn ook voor kleinere omgevingen prima werkbare en relatief goedkope oplossingen voorhanden. Jouw proef is dan dé proef. Maar al met al draait het er op uit dat je wel meer lithografisch werk binnen moet halen om je proces te garanderen, en niet iedereen zit daar op te wachten. In dat geval zul je toch met de aanleverende partij moeten praten.

Je kunt politiek gezien twee dingen doen: afwachten tot het (weer) fout gaat, of het voortouw nemen. Je in de materie en problematiek verdiepen en daar een 'plan de campagne' uit opmaken, met vóóraf gestelde oplossingen in plaats van achteraf geconstateerde problemen. Klinkt makkelijker dan het is, ik weet 't. Maar wat mij opgevallen is de laatste jaren, is dat de klant eigenlijk behoefte heeft aan een stukje 'management' vanuit de kant van de drukker/lithograaf. Tot dusver waren dat meestal 'kroketfabrieken' waar productie gemaakt moest worden; filosoferen over techniek deed je maar in je eigen tijd.

De omwenteling die de industrie nu doormaakt zorgt er voor dat hierover wél moet worden nagedacht. En dat kost tijd (en dus geld). Maar ook de grafische brood-bedrijven zullen meer aan account-management op technisch vlak moeten gaan doen, anders worden ze genekt door de techniek. Overigens: een goed stuk voorbereiding kan een hoop (niet te factureren) kosten vookomen. Neem dat als argument mee als je je baas om een cursus of een dagje 'plannen maken' vraagt. Ook dat klinkt makkelijker dan het is, maar het is wel de realiteit. Anders zul je altijd overgeleverd blijven aan de rommel die door de brievenbus komt, zonder dat je ook maar enige invloed hebt gehad op wát het is.

Overigens lijkt de technische kennis binnen de reclamewereld inmiddels tot een dieptepunt gedaald (hoewel ik mijn 'roots' daar ook heb). Schrale troost: ook de héle grote bureaus uit New York en Parijs (die normaliter voor o.a. L'Oreal, McDonalds en Nike werken) leveren bagger aan... Vóór dat ik hier 'flames' op krijg: er zijn er uiteraard ook die hun zaken wel goed voor elkaar hebben. Ik kom ze alleen bitter weinig tegen. Waarbij genoteerd moet worden dat je ook heel veel verschillende soorten bureau's hebt: creatieve voor het concept, bijvoorbeeld. Die kun je niet afrekenen op een goede 'werktekening'...

Maar dan heb je altijd nog de opdrachtgever van zo'n creatief bureau die denkt dat -ie- dan al helemaal klaar is... "Het ziet er toch zo goed uit op m'n scherm?" Tja... en dié stopt het dus weer vrolijk in jouw brievenbus, Arwin.

[ Ger ]

EdMac om 23:59, 25-09-2003
Ger, bedankt voor de uitleg, echt super!! Het lijkt er bijna op dat jij het brein achter PDF bent...

Nou nee... Er zitten zelfs stukjes bij waar je met kenners nog een hele boom over op kunt zetten of het nu ook werkelijk zo is. Het is allemaal nog niet 100% uitgekristalliseerd, maar dit lijkt mij de stand van zaken op dit moment. Het metièr kent zoveel kanten, dat ik de laatste zal zijn die gaat beweren dat ik het allemaal wel weet. Zoiets zou volgens mij ook dodelijk zijn want dan vervalt je behoefte om te luisteren en te leren.

Ik hoop altijd (en ook nu!) dat er situaties zijn waar een aardig debat uit voorkomt. Daar leer je vaak het meeste van omdat er altijd weer situaties zijn die je niet kende, of mensen hebben vanuit hun werk een hele andere invalshoek die vanuit die optiek óók heel correct kan zijn.

[ Ger ]

Overigens, voor de volledigheid: ik ben de 'Media Quality Assurance'-man (sorry, we werken met Engelse termen) binnen een vrij grote organisatie. Het is dus mijn werk om van dit soort zaken een beeld te hebben. Dus jullie mogen -zoals het bij MacFreak gebruikelijk is- gratis en voor niks profiteren van iets waar mijn werkgever in geïnvesteerd heeft.

Ger Nijkamp om 23:57, 25-09-2003
Wat bleek: bij het kopieëren van de plaat waren ze in staat een 1% punt nog op de plaat te krijgen. Erger nog: de drukker aan de pers kreeg 'm óók nog op 't papier gedrukt... Daar ga je dan: de lithograaf hield keurig met het afkopieëren van de punt rekening. Einde 'standarisatie'.[ Ger ]

Had je 'm toevallig bij ons aangeleverd?

Dit probleem hebben wij ook gehad. Wij werken namelijk bijna als enige in Nederland met een negatief werkend CTP-systeem. Dit betekend dus dat wij geen last van afkopiëring hebben, dat moeten we middels een profiel "simuleren". Da's trouwens ook een gek gegeven, wij kunnen perfect een-op-een platen maken en dan gaan we express "fouten" simuleren

Maar kom je ook naar de MacFreakdag? Kunnen we ff lekker bomen!

De MacFreak-dag... Da's een moeilijk punt. Kijk, ik weet wat er allemaal gaat gebeuren die dag maar kan daar natuurlijk niets over zeggen. Maar ik kan je wel vertellen dat je daar bij móét zijn; het gaat een werkelijk bijzonder evenement worden waarvan je achteraf zult zeggen: "Sjit, dáár had ik bij kúnnen zijn!".

Vervelend genoeg zit ik klem met mijn agenda, en kan ik op dit moment (nog) niet. Ik moet dit weekend mijn schema eens onder de loep nemen om ergens ruimte te maken, heb ik Léon ook beloofd. En mijzelf...

[ Ger ]

Wij zijn een kleine drukkerij met 7 man personeel (2 drukkers, 2 dtp'rs, 1 administratief medewerkster, 1 werkvoorbereider/begeleider en 1 baas) gevestigd in Purmerend. Ons machinepark is als volgt:
6 mac's, 1 harlequin RIP, 1 Black Magic, 1 Symbolic CTP+ontwikkelmachine, 1 Roland 300 4-kleurenpers (50x70), en de gerbuikelijke afwerkingsmachines (snijmachine, vouwmachine, hca en degel voor stansen)

Omdat wij zeer klein zijn, zijn wij ook zeer flexibel.