Laten we een willekeurig plaatje van ongeveer 750 * 750 pixels als bron nemen en laten we ervan uit is dat dit plaatje een verkleinde foto van goede kwaliteit is dat als zodanig op de website van een klant/opdrachtgever staat.

Nu vraagt deze figuur ons om drukwerk te bouwen voor een folder en deze foto moet daarin gebruikt worden. Omdat we niet willen dat de pixels zichtbaar worden, of dat de afbeelding wazig wordt, communiceren we aan de klant dat we voor ons drukwerk voor foto's een resolutie van minimaal 250 dpi (dots per inch) hanteren. De foto op de website is 750 pixels breed en hoog, dus kunnen we dit plaatje dientengevolge met onze minimum kwaliteitswens niet groter dan 3 inch (ca. 7,5 cm) afdrukken.

We hebben deze kwaliteitswens niet voor niets. Uit ervaring is bekend dat als we een plaatje groter maken, zodat er minder pixels per inch (of welke lengte-eenheid dan ook) beschikbaar zijn, de afbeelding voor de ontvanger van de folder zichtbaar minder scherp wordt. Immers: er blijft evenveel informatie beschikbaar die over een groter oppervlak verdeeld moet worden.

De opdrachtgever wil de foto in kwestie echter bladvullend hebben en aangezien de folder A4 moet worden, is dat aanzienlijk groter dan met de foto op de website een acceptabel resultaat oplevert.

De verwarring begint nu: vergeet namelijk niet dat de opdrachtgever in kwestie doorgaans geen graficus is...

We verzoeken hem (m/v) daarom om ons een plaatje "met een hogere resolutie" toe te zenden, "zodat we het op 250 dpi kunnen afdrukken", of iets in dergelijke bewoordingen. Dit is voor zo'n klant natuurlijk abacadabra en hij vraagt een kennis om van de foto een plaatje te maken dat aan deze kwaliteitseisen voldoet. Deze kennis heeft uiteraard niet al te veel verstand van zaken - hij is een bekende omdat het hem gelukt is een illegale versie van Photoshop op windows te installeren - en hij gaat aan de slag met de foto van de website.

Betrokkene kan best wel een beetje rekenen en begrijpt dat we een versie van de foto in kwestie nodig hebben van ca. 3500 pixels breed en hoog. Nog gelovend in het feit dat photoshop magisch is, gebruikt hij de - eerder besproken - ingebouwde functie "Image Size" en vergroot het aantal pixels, of hij voert daar domweg de het gewenste dpi-getal met het vinkje "resample image" aan. Dit bestand krijgen we vervolgens enige dagen later over de e-mail van onze klant/opdrachtgever aangeleverd. Het plaatje is inmiddels een stuk groter - in pixels en megabytes - maar we kunnen er nog steeds geen donder mee.

De vraag is nu: wat is definitie van de term "resolutie"?

Letterlijk betekent het "oplossing", bedoeld wordt "oplossend vermogen" ofwel: scherpte. Dit wordt letterlijk uitgedrukt door onze wens om alleen afbeelding te gebruiken met een minimum aantal dpi. Zoals je kon lezen, betekent dat dat je een (scherpe) afbeelding van 750 pixels breed en hoog liever niet groter afdrukt dan ca. 7,5 cm breed en hoog.

De nieuwe foto die in bovenstaande verhaaltje - na on verzoek - aangeleverd wordt bestaat uit een hoop meer pixels, maar het is niets meer dan een uitgerekte versie van het geheel. Alhoewel deze plaat wel voldoet aan onze eisen voor een afbeelding op A4, blijft het resultaat even onscherp als wanneer wij de oorspronkelijke foto van de website hadden gebruik en hem zelf hadden uitgerekt.

Het louter definiëren van 'resolutie' als de pixelafmetingen van een willekeurige afbeelding schiet dus duidelijk tekort. Deze definitie heeft alleen waarde als we de kwaliteit van de oorspronkelijke afbeelding kennen en is dus per definitie relatief.

Nu hou ik op, iedereen snapte dit al wel...

(Bewerkt door Jules om 4:19, 15-03-2008)

(Bewerkt door Jules om 4:22, 15-03-2008)

Wat mij nog steeds verbijsterd is dat ik op pagina een een simpele wetmatigheid heb omschreven, nl. dat beeldgrote (Image Size) hetzelfde is als pixelafmeting (Pixel Dimensions). Het enige wat daarop zou moeten kunnen volgen is hoogstens een betere Nederlandse vertaling o.i.d (semantiek dus) maar geen discussie over de feiten zelf, want die staan als een paal boven water. Mijn irritatie ontstond dan ook vooral toen duidelijk werd dat het voor MacWim een soort wedstrijd werd met een jury, feiten zijn feiten, die hebben geen jury nodig.

Dat pixelafmeting/beeldgrote in principe allemaal hetzelfde is maakt Photoshop zelf onomstotelijk duidelijk, dat er eventueel andere (vervuilde?) definities aan een bepaalde term zouden plakken heeft daar uiteindelijk weinig mee te maken. En dat je een beeldgrote niet zomaar straffeloos kunt verhogen (resamplen) zijn we het hopelijk ook allemaal over eens.

Ik krijg het gevoel dat als ik hier de speciale relativiteits-theorie zou samenvatten ik een discussie zou krijgen of die wel waar is i.p.v. een simpele aanvulling op een eventuele kleine fout in het betoog. En dat is wel erg jammer, want i.p.v. een draadje waar altijd naar verwezen zou kunnen worden voor beginners is het een vreemde mierenneukers-discussie geworden waar de meeste forum-leden waarschijnlijk niets aan hebben.[/news]

wia om 0:03, 15-03-2008
Neoman zegt: Dat dat niet kan wordt in dit draadje bewezen.
Nee Neoman, in dit draadje wordt alleen bewezen dat het (d.w.z. de verschillende begrippen resolutie) tot veel verwarring lijdt.

Verder is het zo dat ik wel iets wil toegeven als ik ergens fout mee ben (daar leer je het meeste van). Px/inch is een verhoudingsgetal, dat is duidelijk (de schuine streep wijst altijd op een verhoudingsgetal). Wordt dat dan ook een eenheid genoemd? Bij mijn weten niet. Maar ik kan het mis hebben, zal er nog eens naar kijken.

Overigens kun je beter dit soort termen vermijden. Zeg gewoon wat je bedoelt, zonder de termen eenheid, element enz. Lijdt alleen maar tot meer verwarring.

Als je hetzelfde woord voor meerdere begrippen gaat gebruiken maak je er een zooitje van. Daarom zei ik dat dat niet kan. Nou kun je wel vol blijven houden dat het wel kan. OK, daar heb je gelijk in want het is gebeurd. Maar het is en blijft gewoon niet handig. We zouden zoiets nooit moeten doen. Dat het toch gebeurt, is duidelijk, de gevolgen daarvan ook. Ik vind dus dat het niet kan!

Overigens kun je beter termen als eenheid, dimensie e.d wel gebruiken. Daar zijn nu eenmaal afspraken over gemaakt in de wetenschap. En als jij er weer een andere afspraak over wilt maken maak je er dus een zooitje van.

@fool, in je laatste post staat een fout (75 x 75 pixels en dat staat gelijk aan 7,5 x 7,5 cm bij 250 dpi) corrigeer die even want anders snapt niemand er straks nog iets van.  

In het kader van de discussie in dit draadje wil ik jullie dit niet onthouden (uit wikipedia):

Resolutie is eigenlijk het oplossend vermogen van een optisch apparaat (zie ook DPI). Door de vooruitgang in de technologie werd het mogelijk het oplossend vermogen te verbeteren. Het resultaat was dat op een in afmeting gelijkblijvend oppervlak, meer optisch actieve elementen (pixels) konden worden gerealiseerd. Wanneer de resolutie van een beeldscherm wordt verhoogd, kunnen meer pixels op dat scherm worden getoond. In de loop van de tijd werd het begrip resolutie meer en meer (oneigenlijk) toegepast voor het aanduiden van het absolute aantal pixels in plaats van het aantal pixels per oppervlak.

(Bewerkt door neoman om 9:00, 15-03-2008)

neoman om 8:17, 15-03-2008
@fool, in je laatste post staat een fout (75 x 75 pixels en dat staat gelijk aan 7,5 x 7,5 cm bij 250 dpi) corrigeer die even want anders snapt niemand er straks nog iets van.  

Stond inderdaad verkeerd, bij deze gecorrigeerd.

In het kader van de discussie in dit draadje wil ik jullie dit niet onthouden (uit wikipedia):

Resolutie is eigenlijk het oplossend vermogen van een optisch apparaat (zie ook DPI). Door de vooruitgang in de technologie werd het mogelijk het oplossend vermogen te verbeteren. Het resultaat was dat op een in afmeting gelijkblijvend oppervlak, meer optisch actieve elementen (pixels) konden worden gerealiseerd. Wanneer de resolutie van een beeldscherm wordt verhoogd, kunnen meer pixels op dat scherm worden getoond. In de loop van de tijd werd het begrip resolutie meer en meer (oneigenlijk) toegepast voor het aanduiden van het absolute aantal pixels in plaats van het aantal pixels per oppervlak.

De Nederlandse Wikipedia blinkt niet echt uit op kwaliteit wat dit onderwerp betreft, daarom had ik ook naar de Engelstalige Wikipedia gelinkt.

Maar wat betreft die laatste zin: het zou dus kunnen dat er door de 'erosie' in de taal die hier heeft plaatsgevonden we hier ook met een spraakverwarring zitten? Maar zelfs als ik die zin goed lees komt het nog steeds op hetzelfde neer volgens mij. Maak een plaatje van 1 inch x 1 inch bij 300 dpi en kijk wat de pixelafmeting dat is: natuurlijk is dat 300 x 300 pixels. Blijft dan toch gewoon dezelfde weg naar Rome, hoogstens anders uitgedrukt?

De moderator heeft dan ook niet helemaal gelijk: het gaat om de weg van Utrecht naar Amsterdam waarop de het antwoord kan krijgen dat het 50 km is en dat je er in een half uur als je 100 km per uur rijdt, of dat als je 100 km per uur rijdt je er in 30 minuten zal zijn. De omschrijving is in beide gevallen exact, alleen een andere benadering.[/news]

Ik vind dat het in wikipedia duidelijk verwoord is dat het begrip resolutie in de tijd steeds vaker oneigenlijk gebruikt werd voor het aanduiden van het aantal absolute pixels in plaats van het aantal elementen per lengte(oppervlakte) eenheid. Maar als jij een betere definitie weet houd ik (en de wikipedia gemeenschap) mij warm aanbevolen.

Maar volgens mij zijn we het inmiddels al lang eens. Als je een afbeelding in de computer maakt kun je daar iedere dpi aankoppelen die je maar wilt. Bepalend voor het resultaat bij drukken/printen is de hoeveelheid informatie in de afbeelding en die wordt bepaald door het aantal pixels in de x- en y-richting. Als je de pixels in de x- en y-richting vermindert verlies je informatie uit de oorspronkelijke afbeelding. Verhoog je het aantal pixels in de x- en y-richting dan moet de computer er informatie bij verzinnen en dat uit zich in wazige plaatjes.
Kortom: de dpi bij een image zegt dus alleen iets over de wijze waarop de pixels van een afbeelding moet worden 'afgebeeld' op een andere medium (print/druk en soms zelfs op een scherm, zoals je hierna kunt lezen).

Ik vind de discussie in dit draadje heel zinvol omdat het onze gedachten en ideeën aanscherpt. Bovendien mogen we verwachten dat we in de toekomst naar schermen gaan met een veel hogere (echte!!!) resolutie, d.w.z. 200 dpi of meer. We krijgen dan ook te maken met resolutie onafhanklijke interfaces. Het gevolg daarvan is dat het dan mogelijk wordt om de grote van de interface symbolen constant te houden t.o.v. de (echte!!!) resolutie van het scherm. En een 8 punts letter oogt dan ook echt als een 8 punts letter op je scherm. Het nadeel is dan natuurlijk wel dat het voor sommigen nog verwarrender wordt.

Zo werd ik zelf onlangs nog (on)aangenaam verrast toen ik voor iemand op windows een signature maakte met daarin een afbeelding en in Photoshop 72 dpi opgaf. Ik dacht dat de dpi in dit geval niet uit zou maken omdat iedere pixel uit mijn afbeelding immers zou resulteren in één pixel op het scherm van de ontvanger van de signature. Als de signature binnenkwam op mijnmail was die vreselijk wazig. Ik snapte eerst niet hoe dat kon maar na enig zoeken blijkt dat Windows er (onterecht) vanuit gaat dat schermen altijd 96 dpi zijn. Wat bleek dus: de images van 72 dpi werden door Windows opgeschaald naar 96 dpi. Tja, en iedereen die dit draadje heeft gevolgd weet dat dat niet straffeloos kan.  

Fool om 7:11, 15-03-2008Mijn irritatie ontstond dan ook vooral toen duidelijk werd dat het voor MacWim een soort wedstrijd werd met een jury, feiten zijn feiten, die hebben geen jury nodig.

Terwijl het volgens mij de bedoeling is van dit forum is om elkaar te helpen, ging het nu precies de andere kant op...[/news]

Verder zou ik nog op Jules willen reageren, maar misschien moet ik daar eens een nieuw draadje voor openen. En a.u.b. ga nu niet zitten vitten n.a.v. wat ik nu zeg. Kritiek van mijn kant is bedoeld om de zaken op te helderen en te verbeteren! Maar het punt is  natuurlijk niet dat de klanten geen verstand van zaken hebben (kun je toch niet van de klant verwachten?), maar dat de branche zelf zich niet duidelijk uitdrukt. Bijvoorbeeld:
1. dots en pixels worden door elkaar gehaald, terwijl dat echt heel verschillende dingen zijn
2. er wordt gezegd dat een plaatje op een website 72 dpi is, terwijl dat dus niet zo is
3. er wordt gezegd: u moet op 300 dpi aanleveren, terwijl men zou moeten zeggen: uw afbeelding moet minimaal zoveel bij zoveel pixels hebben

En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik zou nog heel veel kunnen vertellen over de zeer moeizame communicatie met de branche, waarbij men denkt dat het aan de klant ligt, maar waarvan ik zeg: nee, het ligt aan jullie zelf. Kritiek, jazeker. Vind je dat vervelend? Vast. Maar ga even nadenken voor je kribbig gaat reageren, het is niet negatief bedoeld, integendeel.

(Bewerkt door wia om 17:26, 15-03-2008)

Neoman, ik bedoel het zo: ik heb een stuk geschreven over dpi, omdat mij bleek dat daar grote behoefte aan bestond. En waar ik ongelooflijk positieve reacties op krijg. Eindelijk duidelijkheid voor de meeste mensen. Dat begrijp ik heel goed, want ik ben zelf ook flink bezig geweest om uit te zoeken wat dat nou betekende, die 300 dpi. Maar zie je in dat stuk ook maar ergens de woorden eenheid, element, dimensie, enz. staan. Nee, als ik een stuk voor wetenschappers zou schrijven, zou ik die rustig gebruiken. Maar als je voor een brede doelgroep schrijft (of spreekt) kun je die woorden het beste vermijden. Het is ook helemaal niet nodig om die woorden te gebruiken, je kunt alles prima uitleggen zonder die woorden.

3. er wordt gezegd: u moet op 300 dpi aanleveren, terwijl men zou moeten zeggen: uw afbeelding moet minimaal zoveel bij zoveel pixels hebben

Als je als ontvangende partij helemaal niet weet hoe groot de afbeelding wordt gebruikt wordt het lastig om voor te schrijven hoeveel pixels erin moeten staan daarom is het nou juist zo handig om te zeggen: 300 dpi. Vaak voeg ik daar aan toe: op ware grootte. Dit verhaal geldt natuurlijk vooral voor opgemaakte documenten.

In het geval dat je de opmaak zelf maakt en een afbeelding aanschaft of inkoopt is het natuurlijk wel handiger om het aantal pixel te noemen.

Volgens mij komt de verwarring in dit draadje daar ook vandaan Fool redeneert vanuit de fotograaf. Neoman en Peter vanuit de opmaak. (Kan me vergissen natuurlijk)

FreakinFrank om 17:58, 15-03-2008
Als je als ontvangende partij helemaal niet weet hoe groot de afbeelding wordt gebruikt wordt het lastig om voor te schrijven hoeveel pixels erin moeten staan

daarom is het nou juist zo handig om te zeggen: 300 dpi. Vaak voeg ik daar aan toe: op ware grootte. Dit verhaal geldt natuurlijk vooral voor opgemaakte documenten.

In het geval dat je de opmaak zelf maakt en een afbeelding aanschaft of inkoopt is het natuurlijk wel handiger om het aantal pixel te noemen.

Volgens mij komt de verwarring in dit draadje daar ook vandaan Fool redeneert vanuit de fotograaf. Neoman en Peter vanuit de opmaak. (Kan me vergissen natuurlijk)

FF: Vaak voeg ik daar aan toe: op ware grootte.
Dit is ook weer zoiets onbegrijpelijks, voor een leek/klant niet te bevatten. En ook niet juist uitgedrukt. Welke ware grootte? Die foto is alleen nog een digitaal bestand, die heeft helemaal nog geen grootte. Die krijgt pas bij het afdrukken een grootte. Wat bedoel je hier mee?

FF: Volgens mij komt de verwarring in dit draadje daar ook vandaan Fool redeneert vanuit de fotograaf. Neoman en Peter vanuit de opmaak.
Je moet redeneren vanuit de materie. En daarbij je instellen op de klant, die helemaal niet thuis is in de materie.

Fool: Waarbij je dan nog moet naar de klant er bij moet vermelden dat de afbeelding ook daadwerkelijk die grootte moet hebben, en dus niet digitaal vergroot.
Dit is ook een onbegrijpelijke uitdrukking voor een leek. Doordat ik me in de stof verdiept heb, begrijp ik wat je bedoelt. Je bedoelt (denk ik): de foto moet niet geresampled worden in Photoshop. Maar zeg dat dan ook zo.

Jullie leveren hier dus weer het bewijs dat het niet aan de klant ligt, maar aan jullie zelf.

In hoofdletters: Ik bedoel dit niet persoonlijk. Ik heb niets tegen jullie. Ik ben hierboven heel kritisch, maar het gaat me om de zaak, om de verbetering van de communicatie met de klant.
Wees ook maar heel kritisch naar mij terug. Maar speel niet op de persoon a.u.b. Ik weet dat het niet leuk is om kritiek te ontvangen. Ik krijg ook liever complimenten dan kritiek. Het is heel menselijk om dan gekwetst te zijn, boos te worden, en de kritiek te negeren. Maar als de boosheid een beetje verdwenen is, denk er dan toch nog eens over na. Ik ben er echt niet op uit om jullie te kwetsen, ik ben er alleen maar op uit om jullie en de klant van dienst te zijn.

Mocht mijn reactie de laatste zijn van dit draadje, dan zou ik toch willen vragen: denk hier eens over na. Ga intern eens met elkaar in gesprek over de communicatie met de klant. Kijk ook eens kritisch naar je eigen rol in die communicatie en probeer je in te leven in een leek die helemaal niets van de materie weet.

(Bewerkt door wia om 2:21, 16-03-2008)

Als er in een voorafgaande workflow geen duidelijkheid is
over het beoogde doel (en dus de vereiste resolutie-eisen),
dan kan men maar beter plank-gas, zoveel mogelijk pixels
behouden. Later kan men dan altijd nog pixels weggooien.

Olie op vuur: foto resamplen naar een hogere aantal pixels
heeft in zoverre nut, dat de verwerkte foto tenminste vager
wordt i.p.v. blokken gaat vertonen. Vaak raad ik dit aan om
mensen die steevast beelden met een te laag aantal pixels
aanleveren, duidelijk te maken dat die jpeg die ze van het
web plukten echt niet genoeg detail voor drukwerk biedt.
Als ze blokjes gaan zien, denken die types vaak dat er bij
de opmaak iets mis is gegaan. Zo voorkom je die discussie.
Flauw, maar een beetje psychologie is niet gek in dit vak...

Overigens lees ik op wia's website dat "kunstdrukwerk"
een hogere resolutie vereist. Dat gaat te ver: sterker nog,
de 300 dpi is juist het redelijkerwijs maximaal haalbare en
voor 'gewoon' drukwerk kan minder best toereikend zijn.

Voor "digitaal drukwerk" (ook zo'n term waarmee je
kan gaan kwartetten) kan een hogere resolutie gelden,
van 400 tot soms 600 dpi ! Digitale printprocedé's zoals
foto-prints, dye-sublimation of procedé's die met kleuren-
toner werken, kunnen dergelijke resoluties verwerken.

Na wat spelen met Photoshop, zie ik dat dit toch wel kan. Maar dan moet je toch wel eerst weten of de foto bij benadering voldoende pixels heeft. Anders kan het zijn dat je van een hele lage dpi naar 300 dpi resampelt.  
Blijven mijn andere punten nog staan. En ook dat ik vind dat je veel beter kan zeggen: de foto moet minimaal zoveel bij zoveel pixels hebben, als je de afdrukmaat wel weet. Dat is veel begrijpelijker voor een leek.

Nuttige info verder van Peter.

Maar over de kunstdruk, dat heb ik natuurlijk niet zomaar zelf bedacht. Dit komt van een site waarvan ik mag verwachten dat er geen onzin op staat. Ik zal binnenkort nog eens gaan googelen om te kijken of ik het terug kan vinden. Er wordt een fijner raster gebruikt, waardoor met een hogere dpi kan worden gewerkt. Net zoals bijv. voor kranten een groffer raster wordt gebruikt en daardoor de dpi-norm lager is. Maar goed, ik zal binnenkort opnieuw gaan googelen om te kijken waar dit vandaan komt.

Daarnaast was een technisch eenvoudigere soort drukwerk
binnen het financiële bereik gekomen van grote en kleinere
bedrijven, die ook graag folders en verpakkingen met eigen
opdruk wilden hebben. Dat bracht de term handelsdrukwerk.
Het raster daarvoor hoefde niet zo fijn als dat van kunstdruk,
maar mocht wel wat fijner dan dat van het krantendrukwerk.
Handelsdrukwerk stelde men lange tijd in op 150 dpi (60/cm),
wat een foto-resolutie vereist van 1,5 x 150 = 225 pixels/inch.
(De schuine rasterstanden vergen een verdichting van pixels.)
Tegenwoordig zien we dankzij digitaal drukwerk de vereiste
resolutie flink omhoog gaan, zodat 300 dpi gangbaar wordt.

Over de gedachte dat al deze materie duidelijk moet worden
gecommuniceerd naar leken (vaak kanten); dat weet ik niet.
Ik merk al 20 jaar dat vrijwel iedereen deze fenomenen erg
lastig vindt. Zodra men een "mooi beeld" ziet (op het scherm)
denkt men dat de kous daarmee af is. Men wìl simpelweg niet
weten wat de (on)mogelijkheden van een digitaal beeld zijn.

Men denkt juist: het is digitaal, dus kan er toch alles mee ?
Dat ziet men in realistische tv-series zoals CSI, Bones en 24,
als foto's van bewakingscamera's eindeloos vergroot worden
en satellietfoto's op de wijzerplaat van een horloge inzoomen.
Daar valt niet tegenop te boksen. En waarom zou je, als men
ook genoegen neemt met vervormende breedbeeld-tv's ?

Net zoals Apple 20 jaar de "MegaHertz-myth" moest uitleggen
(en de gewone stervelingen er toch nooit oren naar hadden),
zal het "resolutie mysterie" helaas ook een blijvertje blijven.
Zodra een + – x of / in een uitleg verschijnt, verliezen veel
mensen de aandacht en roepen ze heel verontschuldigend:
"ik wil gewoon alleen maar even" zus of zo doen of weten.

In mijn trainingen leg ik het altijd uit (als het ter sprake komt)
en weerleg ik allerlei valse aannames door met beeld en uitleg
in Photoshop en InDesign te laten zien wat er aan de hand is.
Vooral het klikken op de afmeting-indicator in de rand onderin
het Photoshop-venster (en een A4 formaat als pagina-instelling)
en dat Info- venster in InDesign werken altijd verhelderend.

Lange lappen tekst zonder concrete beelden erbij te vertonen
(zoals in dit draadje maar ook op de site van wia) zijn meestal
alleen te volgen en te bekritiseren door zij die het al snappen.
Maar het mag, discussie kan geen kwaad en 't regent toch...

Trouwens, zeg je er ook bij tegen de klant of deze resamplen aan moet laten staan of niet? Hoeveel mensen weten dat je dat vakje soms uit moet vinken?

1. Zonder resamplen. Als je resamplen uitvinkt, en je zet de dpi op 300, dan is er niks aan de hand. Dat getal zegt helemaal niks. Kun je ook zien in Photoshop: de pixels blijven hetzelfde, alleen de afdrukmaat (documentgrootte) wijzigt. Dus zonder resamplen mag je de dpi zetten op wat je maar wilt, maakt toch helemaal geen verschil. Lees het op mijn site.

Maar wat is het nut om die dpi dan maar vast op 300 te zetten? Niets, volgens mij.

2. Nu met resamplen aangevinkt. Mijn Kodak camera heeft in het vak dpi 230 staan (een onzingetal, maar goed dat vakje moet nu eenmaal gevuld zijn, en Kodak heeft gekozen voor 230). Het verschil met 300 is niet zo heel groot, dus dat heeft niet zo heel veel invloed op de foto. Mijn foto verandert daarmee van 2304 x 1536 px in een foto van 3005 x 2003 px. Maar als de afdrukmaat wel bekend is, dan wordt er weer geresampeld. Dus, die foto wordt twee keer geresampeld, wat echt niet bevorderlijk is voor de kwaliteit.
Het zou zelfs zo kunnen zijn dat resamplen helmaal niet nodig was geweest. Bijvoorbeeld, mijn foto komt zo uit de camera: 2304 x 1536, 230 dpi en (uiteraard, kun je wel berekenen met px/inch, maar je ziet het ook staan in Photoshop)  10.017 x 6,678 inch. Ik zet de dpi op 300 (resamplen is aangevinkt). Dan worden de pixels als volgt gewijzigd: 3005 x 2003. Nu blijkt dat de afdrukmaat 8 inch breed moet worden. De dpi moet uiteraard 300 blijven. Het aantal pixels wijzigt dan weer teug tot 2400 x 1600. Praktisch hetzelfde aantal pixels als waarmee de foto uit de camera kwam! Maar ondertussen is die foto wel twee keer onnodig geresampeld. Wat een verkrachting van je foto's!  Eerst resample je naar boven, daarna resample je weer terug naar de oorspronkelijke pixelmaat!

En het wordt nog veel erger als je een mooie foto met je Canon camera hebt gemaakt. Die komen uit de camera met het vakje 72 dpi ingevuld. Dan ga je dus eerst al resamplen van 72 naar 300 dpi. En als de afdrukmaat bekend is, ga je nog eens resamplen. Zonde van je foto toch?

Over de gedachte dat al deze materie duidelijk moet worden
gecommuniceerd naar leken (vaak kanten); dat weet ik niet.
Ik merk al 20 jaar dat vrijwel iedereen deze fenomenen erg
lastig vindt. Zodra men een "mooi beeld" ziet (op het scherm)
denkt men dat de kous daarmee af is. Men wìl simpelweg niet
weten wat de (on)mogelijkheden van een digitaal beeld zijn.

Lange lappen tekst zonder concrete beelden erbij te vertonen
(zoals in dit draadje maar ook op de site van wia) zijn meestal
alleen te volgen en te bekritiseren door zij die het al snappen.
Maar het mag, discussie kan geen kwaad en 't regent toch...

Ik heb veel ervaring met voorlichting. Er is een grote categorie mensen die dit soort dingen niet aan het verstand te brengen is. Geen interesse en/of geen inzicht. Dan heb je inderdaad een grote groep mensen die niet met rekenwerk/getalletjes/wiskundige zaken kan omgaan. Heel knap op een aantal gebieden, maar zodra het een heel klein beetje op wiskunde lijkt, haken ze af. Daarom heb ik mijn site ook zo ingericht dat ik, voor zover mogelijk, het rekenwerk in een aparte alinea heb gezet (alinea Rekenvoorbeeld), zodat ze die eerst (of helemaal) over kunnen slaan. Verder heb ik met opzet overal korte hoofdstukjes van gemaakt. Ze kunnen er uit pikken wat ze willen, en overslaan wat ze willen.

Maar..... je hebt daarnaast nog een hele grote groep die wel graag wil weten hoe het in elkaar zit. Je wilt niet weten hoeveel googelaars ik op mijn site krijg. Alleen al uit Nederland dagelijks een hele stoot. En hoeveel dankbetuigingen ik krijg, van over de hele wereld. En voor die mensen die wel graag willen weten hoe het zit, moet de informatie ook voorhanden zijn, vind ik. Je kunt niet zeggen: omdat heel veel mensen het toch niet snappen, hoeven die andere mensen ook geen goede voorlichting.

Ik heb hier ook zo iemand in huis hoor: lezen de mensen dit nu wel (hij is een typische alpha, cijfertjes moet hij niks van hebben). Tot hij zag welke mailtjes ik binnen kreeg, en hoe vaak mijn site op forums wordt genoemd. En wat mensen zeggen: heel duidelijk uitgelegd, zeer verhelderend enz.

En zelf vindt hij het nu ook heel handig, nu hij met modelfotografie bezig is, dat hij tenminste iets af weet van dat hele pixelgedoe. Wat voor consequenties het heeft bijvoorbeeld voor het afdrukken als je de resolutie verlaagt, enz. Dan hoef je nog helemaal niet met je foto's naar een drukker, maar je weet wel wat resolutie betekent, resamplen, enz. enz.

Als voorbeeld nog een kennis, opleiding tot (analoog) fotograaf, daarna digitaal. Heeft ook eens meegewerkt aan de uitgave van een fotoboek. Is van alles mee misgegaan. Hij snapt nu, achteraf, door mijn site, waarom. Is dolblij met mijn artikel over dpi. Geeft het ook altijd door aan collega's. Zo kan ik nog een tijdje doorgaan. Mensen die dachten dat ze er verstand van hadden, mij adviezen gaven, achteraf heel verkeerde adviezen, enz. enz.

Dus, goede voorlichting moet er gewoon zijn voor de mensen die op zoek zijn.

(Bewerkt door wia om 13:49, 16-03-2008)

Wat betreft je punt tot de communicatie: ik kan soms heel duidelijk zijn... nadat ik de telefoon op de haak gegooid heb

Verder wijs ik uitleg niet af, maar pleit graag voor beelden !
Je biedt een sec tekstuele uitleg over zo'n visueel onderwerp.
Ik weet 't - illustraties maken kost veel tijd en een ouwehoer
(zoals ik zelf) heeft sneller weer 200 woorden getikt dan een
plaatje gemaakt. Maar toch, het zou 't inzichtelijker maken.
Een screendump is snel klaar; een infographic is meer werk.
Dit is slechts constructieve kritiek, hoor

Edit: FF was me net ff voor met zijn reactie op die 300 dpi.
Voor een RIP maakt het in tijd inderdaad niet veel meer uit
of de afmeting in opmaak alsnog wordt aangepast. Vroeger
waren sommige RIPs geoptimaliseerd voor bepaalde dpi's,
maar tegenwoordig maakt een extra rekenslag weinig uit.
Maar iemand die steevast 1200 dpi stuurt omdat de scanner
dat als maximum biedt, terwijl slechts 230 nodig is, is fout.
Dat levert belachelijk veel data, transmissie en rekentijd.

(Bewerkt door Peter Villevoye om 14:33, 16-03-2008)

De vuistregel die ‘vroeger’ altijd gehanteerd werd: plaatjes van 300 ppi plaatsen en niet meer dan 20 of 25% elke kant op verschalen, heeft natuurlijk een basis in de praktijk. Door schade en schande geleerd in de tijd dat je als opmaker met je neus op de filmoutput zat.

Helaas wordt die vuistregel steeds vaker uit het oog verloren, vooral door digitale fotografen en opmakers die met digitaal aangeleverd fotomateriaal werken. Je kunt echt niet ongestraft een 72 ppi plaatje op 16% in je lay-out pleuren en dan verwachten dat het er wel goed uit gaat zien. Nog afgezien van alle fouten die er gemaakt worden mbt omlaag samplen bij het maken van PDF’s.

Nog iets anders: de enige reden waarom je beeld in Sjop zou ‘moeten’ oppixelen is dat de Certified-jongens veel te streng zijn aangaande de ‘resolutie’ van beeld. Het is nu eenmaal zo dat je soms geen bestanden, die ‘groot’ genoeg zijn, aangereikt krijgt — terwijl ze gezien de aard van het beeld best wat ‘kleiner’ mogen zijn dan optimaal. Maar dat is een heel andere discussie…

Dat moet je dus NOOIT doen! En waarom?
Omdat de scherpte dan volkomen fout kan zijn.

Ik zou dat wel 'ns op papier of desnoods op beeldscherm
uitgelegd willen zien. Ik kan me voorstellen dat zoiets in
vroegere tijden misschien zo kon zijn, maar in een 100%
Adobe-workflow heb ik daar nu mijn bedenkingen over...

...Maar dat is een heel andere discussie…

Nee, dat is precies waar de hele discussie mee begon

Plaatjes bij mijn tekst, daar is best iets voor te zeggen. Als ik voor een groep stond, zou ik dat zeker doen. Maar persoonlijk vind ik plaatjes op een website niet zoveel toegevoegde waarde hebben. Ik kijk er meestal even vluchtig naar, en denk dan: ja, logisch, snap ik zo ook wel.

Het verschilt ook van persoon tot persoon. De een heeft meer illustraties nodig dan de ander. Maar als ik zie hoe er op mijn site gereageerd wordt, dan denk ik dat het zo duidelijk genoeg is.
Mijn doelgroep zijn mensen die geïnteresseerd zijn, en op zoek zijn. Die groep heeft het er wel voor over om zich in de tekst te verdiepen.

Heel anders zou het zijn als je een groep hebt die moet, bijvoorbeeld vanwege een opleiding. Dan is het veel beter om er illustraties bij te zetten. Maar voor een opleiding zou ik sowieso een heel andere tekst maken. Heel anders van opbouw.

- Maar er is ook een speciale categorie Kunstdruk. Dat zijn de hele dure kunstboeken met reproducties van beroemde kunstenaars. Dat wordt gedrukt met een fijner raster, waarbij ook de dpi-norm hoger is dan 300. Ik zal binnenkort nog eens via Google op zoek gaan naar de link(s). Heb er nu geen tijd voor.